Суббота
20.04.2024
04:28
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 10-ы клас

Асноўныя рысы характару персанажа рамана М. Шолахава «Ціхі Дон» Рыгора Мелехова


У рамане М. Шолахава «Ціхі дон» аўтарам цудоўным чынам адкрываюцца перад чытачом непрыхаваныя душы і характары персанажаў, якіх ён праводзіць праз значны адрэзак часу, на працягу якога ўсе яны праходзяць праз розныя выпрабаванні.

Адным з галоўных і яркіх герояў рамана з'яўляецца Грышка Мелехаў. На пачатку аўтар знаёміць нас з 19-ці гадовым хлопцам, аб якім можна сказаць, што ён цалкам адпавядае ўяўленню аб маладым і бравом казачка. Яго нават можна назваць пестуном лёсу: упарты характар атрымаў у спадчыну ад дзеда-казака, прыгажосць - ад бабкі турчанкі, увагу – ад слабага полу. Такі мясцовы «лавелас» гуляючы, дамагаецца ўзаемнасці ад сваёй замужняй суседкі Аксиньи і падабаецца большай частцы жанчын поселенья.

Перажываючы асноўныя этапы жыцця Рыгора, чытач становіцца сведкам пераменаў у яго характары, перакананні, ладзе жыцця.

У пачатку рамана, Рыгор яшчэ не аддае сваім учынкам справаздачу, і дзейнічае пад парывамі пачуццяў і жаданняў. Так можна растлумачыць яго любоўную сувязь з замужняй суседкай Аксиньей. 

А затым, ён пакорліва, па патрабаванні бацькоў, ажаніўся на Наталлі. Але пасля, ідзе насуперак бацькам, і разам з Аксиньей, парушаючы ўсе асновы, шукае прытулку ў сядзібе Листницкого.

У гэты перыяд часу краіна перажывае не лепшыя часы і змену ўлады. Рыгор не стаяў у баку ад гэтых падзей і ўдзельнічаў у ваенных бітвах. Але, галоўнае для Мелехова было не проста праяўляць геройства ў бітвах, але і быць упэўненым у тым, што паступае правільна. 

Ваенныя жорны пакінулі ў душы Грышко чорную бездань, не гледзячы на тое, што ён і заслужыў па 4 медалі і георгіеўскіх крыжа, ён азлобіўся і стаў грубым. 

У другім томе рамана аўтар надае шмат увагі таму, як у душы Рыгора ўзнікаюць кідання, адносна перакананняў прыхільнікаў царскай улады і іх праціўнікаў.

А на старонках трэцяга тома Шолахаў праводзіць Грышку разам са сваім старэйшым братам Пятром па ўсіх праблем грамадзянскай вайны 1918 года. Становіцца ясна, што данскі казак горача хоча атрымліваць асалоду ад мірнай жыццём і вярнуцца на родны Дон.

Але, вярнуўшыся, дадому ён тут жа расчароўваецца і разумее, што, нават прыняўшы ідэі бальшавікоў, усё роўна застаецца чужынцам і пад падазрэннем.

Вяскоўцы сталі злымі, часта адбываюцца забойствы па даносах, і жыццё дома відавочна адрозніваецца ад тых вясёлкавых карцін, якія ён сабе ўяўляў на фронце. Грышка зноў адпраўляецца ваяваць, і нават становіцца камандзірам палка, дзе выконваючы загады, здзяйсняе яшчэ вялікія па жорсткасці расправы. Адчуваючы згрызоты сумлення і раз'ядаюць душу сумневы, герой упіваецца гарэлкай. 

Калі дарога прыводзіць яго да хатняга парога, галава яго аказваецца амаль сівы.

Амаль усю сваю жыццё, галоўны герой спрабаваў супрацьстаяць бурным падзеям, на якія паўплываць было вельмі складана. Нават у канцы рамана, калі вайна, цяжкая хвароба, смерць каханай Аксиньи і апатыя прымушалі яго жадаць сабе смерці, ён знаходзіць у сабе сілы зноў радавацца жыццю і працягваць жыць. 

Так здарылася, што пераходныя этапы гісторыі краіны, наклалі свой адбітак на лёс і характар Рыгора Мелехова. Але, аўтар усё ж дае чытачу надзею на шчасны зыход, завяршаючы раман карцінай парога роднага дома і Рыгора з сынам на руках.


Категорія: 10-ы клас | Додано: 24.10.2017
Переглядів: 1298 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar