Бацькоўскі дом! Колькі сэнсу ў гэтых словах, колькі хваляванняў ад іх у сэрца. Гэтыя словы трымцяць сэрца, хвалююць душу, выклікаюць слёзы на вачах...
Бацькоўскі дом - калыска успамінаў дзяцінства, юнацтва, самастойнай дарослай жыцця. З усіх вышэйпералічаных этапаў я цяпер перажываю этап юнацтве, у мяне ўсё жыццё наперадзе. Але я хачу сказаць, што для мяне бацькоўскі дом - гэта сімвал любові, клопату.
Дом маіх бацькоў размешчаны на ўскраіне вёскі. Ён оттенен двума вялікімі садамі, якія зачыняюць яго ад злых вачэй. Заўсёды з захапленнем успамінаю момант цвіцення гэтых садоў. Гэта трэба бачыць! Усё ў колерах, усё пахне! Ах, як добра!
Родны дом! Колькі таямніц ты трымаеш у сабе! Колькі радасных і сумных момантаў перажылі разам з намі твае сцены. Усе яны тояць у сабе: нараджэнне новых людзей, развітанне з самымі дарагімі...
Не магу не ўспомніць зімовыя святы, асабліва Новы год. Уся наша дружная сям'я збіралася ў тваіх сценах, каб правесці разам навагоднюю ноч, успомніць ўсе добрыя падзеі.
Дом, мілы дом... Колькі цяпла ў гэтых словах. У тваіх сценах раздаваліся мае першыя словы, менавіта тут я зрабіла свае першыя крокі.
