Зіма – вельмі прыгожае час года! Самае прыгожае зімой – гэта, вядома ж, снег. Калі выпадае снег, то усе вакол зменьваецца, становіцца белым і прыгожым. Асабліва прыгожыя дрэвы, захутаныя снегам. На сонцы снег блішчыць і зіхаціць, і, здаецца, што ты трапіў у казку!
Я люблю зіму не толькі за яе прыгажосць, але яшчэ і за тое, што ўзімку можна рабіць шмат таго, чаго не зробіш у іншы час года. Напрыклад, можна катацца з горкі. У нас у горадзе зімой на галоўнай плошчы заўсёды будуюць вялікую горку, і ўсе дзеці ходзяць катацца на ёй. Я таксама хаджу, і мне вельмі гэта падабаецца. Яшчэ зімой можна катацца на каньках. Мы з мамай вельмі часта ходзім на каток. Мая мама вельмі добра катаецца на каньках, а я спачатку не ўмеў, увесь час падаў, але з часам навучыўся, і мама купіла мне канькі. Цяпер у мяне ёсць свае ўласныя канькі! На лыжах зімой таксама можна катацца.Можна проста катацца па лыжні, а можна з высокай горы. У нас у горадзе ёсць такая гара, і на ёй некалькі трас. Мы з мамай і татам часта ездзім туды і катаемся. Я пакуль катаюся з маленькай вучэбнай горы, таму што толькі вучуся. Мама катаецца з вялікай горы на лыжах, а тата з вялікай гары на дошцы. Так, катацца можна не толькі на лыжах, але і на спецыяльнай шырокай дошцы, на ёй ёсць такія ж, як на лыжах мацавання. Каб падняцца на гару ёсць спецыяльны пад'ёмнік, фунікулёр, які падымае лыжніка на патрэбную яму вышыню. Я вельмі люблю падымацца на гэтым пад'ёмніку.Пасля таго, як мы пакатаемся, мы заўсёды ідзем у кафэ, якое размешчана там, на гары, і п'ем гарачы чай.
Зімой мне падабаецца нават проста шпацыраваць ў двары з сябрамі. Калі выпадае шмат снегу, мы ўсе збіраемся ў двары і лепим вялікага снегавіка, а бывае нават і не аднаго. Снегавікі потым яшчэ доўга стаяць у нас у двары. Яшчэ мы з сябрамі любім гуляць у снежкі, гэта вельмі цікавая і вясёлая гульня! Праўда, пасля яе я заўсёды прыходжу дадому ўвесь мокры. Але мама мяне не лае, яна кажа, што яны з татам, калі былі маленькія, таксама любілі гуляць у снежкі, і таксама прыходзілі дадому мокрыя, але шчаслівыя!
А яшчэ адзін раз зімой тата браў мяне на зімовую рыбалку. Мы ездзілі з ім на цэлых два дня на моры. Гэта было вельмі цікава! На моры мы бурылі лункі спецыяльным бурам, а потым з гэтых лунак лавілі рыбу. Для гэтага ў нас былі спецыяльныя вуды для зімовай рыбалкі. Замест прынады ў нас былі блешня. Рыба нам траплялася ў асноўным навага, налавілі мы яе шмат. А потым прывезлі дадому, і мама яе смажыла. Нічога смачней я яшчэ не еў! А тата сказаў, што гэта таму, што я злавіў рыбу сам, таму яна і смачная такая.
Вось колькі ўсяго можна рабіць зімой!
|
