Четверг
28.03.2024
14:37
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 5-ы клас

Маё марское прыгода


Мая сям'я складаецца з чатырох чалавек: бацька, маці, я і сястра. Мы клапоцімся і засцерагае адзін аднаго. Я з сястрой дапамагаем адзін аднаму, а бацькі ганарацца тым, што мы такія дружныя. Кожнае лета ўся мая сям'я ездзіла адпачываць на мора. Вось і ў гэтым годзе, як толькі скончылася школа ўся сям'я пачала збірацца ў адпачынак. Больш за ўсіх адправіцца да марскіх прасторах хацела я, таму мітусліва збірала рэчы па хаце і ускоряла ўсю сям'ю. Я нават не здагадвалася, што на моры са мной адбудуцца цудоўныя падзеі. Вось, нарэшце, усе падрыхтаваліся, і адправіліся ў падарожжа. Па дарозе я марыла і ўсіх ўвесь час тузала, не даючы нават пачытаць часопіс.

Вось сям'я ўжо на моры. Па прыездзе ўсе адправіліся да мора, каб пакупацца. Я з сястрычкай пабеглі па хвалях і тут раптам адчула, што хто-то закрануў маёй ногі. Я ўскрыкнула і сказала сястры: "Ілона глядзі, да нас прыплылі «марскія німфы»"! Ілона падышла бліжэй, каб паглядзець што гэта такое і ўбачыла выдатных стварэнняў, якія вельмі былі падобныя на казачных істот.

Тады я звярнулася да «марскім німфам» і спытала: А хто вы такія? І як тут апынуліся? Выдатныя стварэння не адказвалі, а толькі ківалі галавою. Ілона разгледзела іх і зразумела хто гэта такія, то былі рознакаляровыя медузы, на капялюшыках якіх пазалазілі багавінне. Затым паднялася хваля, і загадкавыя істоты зніклі ў сінім моры. Мы з сястрой выйшлі на бераг і я ўсё расказала бацькам. Казала маме і таце, што бачыла «марскіх німф» у моры і што яны ківалі мне галовамі, а Ілона стаяла побач і ласкава ўсміхалася.

На працягу ўсяго адпачынку я бегала да мора, каб павітацца з "дзівоснымі жыхарамі", якія прыплывалі, то зноў сплывалі ў марскія глыбіні. Потым бегла да сястры і распавядала аб тым, што «дзівосныя марскія жыхары» зноў прыплывалі беразе, каб са мной павітацца! Ілона глядзела на мяне і ўсміхалася. Яна была ўжо дарослай дзяўчынкай і разумела, што марыць і верыць у цуды гэта выдатна!

Адпачынак скончыўся і ўсе былі шчаслівыя! Я з сястрой ўспаміналі новых казачных знаёмых, якіх убачылі на моры і марылі зноў іх сустрэць. Мая сям'я з добрым настроем вярнулася дадому і цёплыя ўспаміны сагравалі нашыя сэрцы зімовымі вечарамі.


Категорія: 5-ы клас | Додано: 05.01.2020
Переглядів: 1040 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar