Пра ваенныя гады напісана мноства песень, вершаў, і нават знята вялікая колькасць фільмаў. Аднак варта заўважыць, што, нягледзячы на ўсё гэта пра вайну можна і сёння стварыць любы твор і кінакарціну.
Пра гады вайны зусім не хочацца ўспамінаць, але і забыцца гэты час ніяк немагчыма. Колькі гора і мученья сербанулі людзі тых гадоў. Кожная сям'я сутыкнулася з стратай і смерцю родных людзей, гады вайны былі жудаснымі і страшнымі. Асабліва мне шкада дзяцей тых гадоў, у якіх умовах і ў атмасферы жылі, што нават і ўявіць страшна. Гады вайны панеслі мноства жыццяў ні ў чым не вінаватых людзей.
Нашы прадзеды, дзядулі, чые-то бацькі і сыны аддалі на вайне свае жыцці, дзеля выратавання Айчыны. Менавіта самаахвярная і упартая барацьба ў час вайны, прывяла нас да вялікай перамогі. Смеласці і адвагі нашых салдат. І ўсіх нашых суайчыннікаў, можна толькі пазайздросціць.
Кожны з нас павінен памятаць пра гераізм рускага народа, подзвігі нашых прадзедаў і прабабуль, не павінны быць забытыя. Мы вечна будзем перад імі ў даўгу, іх варта шанаваць і паважаць.
Боль ад страт на вайне застанецца з намі назаўсёды. Я думаю тым, хто ўдзельнічаў у гэтай вайне і ім родным, вельмі прыемна, тое, што мы не забываем нашых герояў. Хоць, смею сцвярджаць, што ў тыя часы кожны чалавек быў героем. Жыць у такое ў лютае час вельмі складана і не проста.
Я лічу сваім абавязкам не забываць і памятаць, цяжкія гады вайны. Подзвігі маіх прадзедаў дазволілі мне жыць пад мірным небам.
