Пятница
29.03.2024
15:49
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 3
Гостей: 3
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 7-ы клас

Гогаль-сатырык "Аповесць пра тое, як пасварыўся Іван Іванавіч з Іванам Нічыпаравічам"


Сачыненне для 7 класа на тэму «Гогаль-сатырык "Аповесць пра тое, як пасварыўся Іван Іванавіч з Іванам Нічыпаравічам"»

Гэты аповяд пра двух сяброў «не разлі вада», якія сталі лютымі ворагамі. Два неразлучных аднаго, пасварыліся з-за аднаго неасцярожнага слова. Для пачатку паглядзім, што яны з сябе ўяўляюць. Возьмем, скажам Іван Іванавіча – рэдкі, «чуллівы» чалавек, ён прыходзіў у храм, для таго каб паспачуваць жабракам, зрэшты, на гэтым яго «міласць» і завяршалася, не даючы ні гроша, ён праганяў жабрака, кажучы «я ж не б'ю цябе». Яшчэ Іван Іванавіч, быў дробязны і вельмі цаніў сваю значнасць, нават з'ядаючы дыню, ён збіраў насенне, складваў у паперку, і падпісваў калі яе з'еў.

Яго сусед Іван Нічыпаравіч, які, па словах Гогаля: «таксама вельмі добры чалавек», па сваёй сутнасці звычайны гультай, які любіў валяцца цэлымі днямі на ганку, і піць чай час ад часу. Нягледзячы на дружбу, гэта зусім розныя людзі: нават параўнанне іх галоў з рэдзькай, у аднаго «хвосцікам уверх», у іншага «хвосцікам ўніз», целасклад і манера гаварыць, кажа аб поўнай супрацьлегласці гэтых людзей. Пісьменнік як бы намякае, што гэтая «дружба» рана ці позна павінна была скончыцца.

І вось аднойчы Іван Іванавіч, агледзеўшы свае ўладанні, доўга думаў, што яму чаго-то не хапае. І вось, ён убачыў стрэльбу ў двары суседа, і ідзе да Іван Нікіфаравічу, просіць прадаць стрэльбу. Сусед не згаджаецца, тады Іван Іванавіч называе Іван Нікіфаравіча «дурнем з пісанай торбай». Тады Іван Нікіфаравіч прамаўляе «страшнае абразу», якое ў далейшым прывядзе да незваротных наступстваў.

Слова сказана, Іван Нікіфаравіч праганяе былога сябра з дома, і нават пагражае «набіць яму морду». Пачынаецца вайна, суседзі, «вельмі добрыя людзі», пачынаюць рабіць адзін аднаму гадасці. У давяршэнне ўсяго, сусед будуе на тым месцы, дзе быў пераход да суседа гусіны хлеў. Гэта і было апошняй кропляй – падкраўшыся пад покрывам ночы, з пілой у руцэ, Іван Іванавіч подпиливает будынак суседа, і гусіны хлеў падае.

З гэтага моманту пачынаецца судовая цяжба. Баючыся страшнай помсты свайго суседа, Іван Іванавіч бяжыць у суд. Там ён сутыкаецца тварам да твару, са сваім ворагам і сустрэчным пазовам ад суседа. Ніякія меры прымірэння не дзейнічаюць. У судзе адбылося дзіўнае падзея, у залу ўбегла бурая сьвіньня Івана Нікіфаравіча, яна знішчае прашэнне Іван Іванавіча. Далейшыя меры прымірэння не прыносяць ніякага поспеху. Гараджане спрабавалі прымірыць суседзяў, і гэта нават амаль атрымалася, але Іван Нікіфаравіч зноў вымавіў страшнае слова, і ўсё пачалося з новай сілай.

У давяршэнні апавядання, пісьменнік апавядае ўжо пра састарэлых суседзяў-ворагаў. Яны па-ранейшаму варагуюць, і чакаюць радасную вестку з суда ў сваю карысць. Гэты аповяд аб тым, што людзі супрацьлеглыя па знешнасці і характары, апынуліся аднолькавыя ва зло. Варожасць стала іх сэнсам жыцця, яны ўжо не могуць жыць без суда і ўзаемных прэтэнзій і крыўдаў. Сапсаваўшы сябар-аднаму жыццё за адно, у агульным-то не такое ўжо і страшнае слова, з-за дробязі!


Категорія: 7-ы клас | Додано: 21.10.2017
Переглядів: 707 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar