Четверг
18.04.2024
05:36
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 4
Гостей: 4
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 7-ы клас

Вобраз велічнай славянкі у паэме Н. А. Някрасава «Мароз, Чырвоны нос»


Пра жанчыну можна гаварыць гадзінамі. Гэтая загадкавая і незразумелая частка чалавецтва заўсёды выклікае буру разважанняў. Кожны мужчына ламае галаву над разгадкай, але гэта ўдаецца не кожнаму. Мы часта можам чуць аб тым, што жаночую логіку не магчыма зразумець. Так, гэта, у прынцыпе, правільна, бо спачатку трэба дасягнуць ўсведамлення яе душы. На нашай планеце больш няма такіх прыкладаў каласальных злучэнняў самых не злучаных частак свядомасці.

Н. А. Някрасаў спрабуе зазірнуць у самую глыбіню жаночага пачатку. Асабліва яго цікавіла характарыстыка рускай жанчыны. Менавіта ёй ён прысвячае цэлую нітку сваіх твораў, такіх, як «Саша», «Рускія жанчыны», «Мароз, Чырвоны нос», незавершаная паэма «Маці». Таксама мы сустракаем гэты вобраз у мностве яго выдатных вершаў.

Які ж ён бачыць жанчыну? Яна выглядае велічна, што можна заўважыць у кожным яе жэсце і руху. Нават хада ў рускай дзяўчыны гордая і смелая. Нашы, як здавалася б, слабыя і безабаронныя жанчыны здольныя і каня на хаду спыніць, і ў падпаленую хату ўвайсці ў сістэму. Калі на вёсцы не заставалася мужчын, менавіта яны трымалі сваю абарону. Але, насамрэч, у кожнай, нават самай далікатнай, дзяўчыне захоўваецца велізарная сіла, якая прачынаецца ў ёй, калі хто-то крыўдзіць яе сям'ю.

У апісанні ладу славянскай жанчыны Някрасаў успамінае яе круглолицей і мілавіднай. Яна мае пышныя формы цела і цяжкую руку. Вось якімі словамі аўтар перадае сваё бачанне знешнасці гераіні: «Румяны, стройная, высокая», «ва ўсякай адзежы прыгожая», у яе «цяжкія русыя косы», «прыгожыя, роўныя зубы, што буйныя пэрлы». Яго дзяўчыны заўсёды праяўляюць вялікую працавітасць: «да ўсякай працы ловка», «па буднях не любіць гультайства». Ёй некалі «лясы тачыць». І ўсё гэта дакладна, бо на іх заўсёды трымаецца велізарная гаспадарку, вялікі агарод.Ахайныя па сваёй натуры, яны ніколі не дазваляюць градках зарасьці травой ці ж засохнуць без паліву. А яшчэ ў даўнія часы жанчыны нават ўраджай пшаніцы касілі. Дзяцей укладваючы ў вялікі стог сена, матуля цяжка працавала на роўным з мужыкамі.

Апроч усіх іншых клопатаў, кожная жанчына паспявала навесці парадкі і ў доме: «заўсёды ў іх цёплая хата, хлеб выпечен, смачны квасок». Дзякуючы яе ўважлівасці і апецы, «здаровыя і сытыя хлопцы, на свята ёсць лішні кавалак».

Кожная радок у творах Някрасава прасякнута асаблівай любоўю і павагай да слабой палове чалавецтва.


Категорія: 7-ы клас | Додано: 21.10.2017
Переглядів: 797 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar