Лета выдатная пара для паходаў і пікнікоў. Але для гэтых дзеянняў выдатна падыдзе і вясновы месяц май. У гэты час надвор'е даволі добрая, на вуліцы ярка свеціць сонца, і ўсе ў акрузе зялёнае. Я вельмі люблю май месяц, бо пасля яго адразу ж ідзе цудоўнае лета.
Аднойчы мы з аднакласнікамі і з класнай кіраўніцай вырашылі адправіцца ў паход з начлегам. Нельга не адзначыць, з намі разам быў і настаўнік фізкультуры, так бы мовіць, на ўсялякі выпадак. Многія бацькі не хацелі адпускаць у паход сваіх дзяцей без мужчыны. Але калі яны даведаліся, што наш выкладчык фізічнай культуры Дзмітрый Уладзіміравіч, будзе нас суправаджаць, ніхто з бацькоў не стаў перашкаджаць нашаму паходу. Чаму мы былі вельмі радыя, бо нам так хацелася сабрацца з цэлым класам разам.
Месцам нашага адпачынку мы вырашылі зрабіць бераг вялікага сажалкі, паблізу лесу. Прыйшоўшы на наадварот месца. Мы заняліся кожны свае справай. Хлопчыкі сталі ўсталёўваць намёты, пад кіраўніцтвам Дзмітрыя Уладзіміравіча, а мы дзяўчынкі заняліся падрыхтоўкай ежы.
Настаўнік фізкультуру паспяваў усюды, ён дапамагаў і хлопчыкам і нам. Ён распаліў вогнішча і пажар шашлыкі. Трэба адзначыць, што ежа на прыродзе значна смачней.
Пасля таго, як мы сытна і смачна паелі, трохі адпачыўшы, пачалі гуляць у розныя гульні. Хто-то нават заняўся лоўляй рыбы, сказалі ,што на вячэру будзе вуха.
Увесь дзень мы правялі ў весялосьць і ў радасці. Начаваць у намётах было цікава. Раніцай, чаму-то я ўстала раней за ўсіх, і выйшла з нашай палаткі падыхаць свежым паветрам.
Раніца было цудоўнае, кругом цішыня. Я сядзела і атрымлівала асалоду ад прыгажосцямі прыроды. Але раптам, я пачула нейкі шоргат. Для пачатку я нават спалохалася, але тут я заўважыла вожыка. Ён быў такі смешны і калючы. Відаць ён што-то шукаў, я адразу ж зразумела, ён галодны.
Я ведала, што вожыкі любяць малако, яйкі і яблыкі. Тут і запасаў я ўзяла адно зваранае яйка, і, пачысціўшы яго, маленькімі кавалачкамі стала кідаць свайму новаму сябру. Ён з апетытам еў.
Неўзабаве, прачнулася наша класная кіраўніца і выйшла да мяне, яна паспела ўбачыць, як я кармлю вожыка, і хутка сама пачысціла яблык, і таксама пачала кідаць кавалачкі салодкага фрукта ў бок звярка. Вожык і яблыкі з'еў.
А пасля таго, як наеўся, знік у кустах. Калі прачнуліся ўсе хлопцы, мы распавялі ім пра ранішняе здарэнне.
