Сачыненне-разважанне на тэму "ці Будзем мы Іванамі, не помнящими сваяцтва?"
Для пачатку трэба разабрацца, хто ж такія гэтыя Іваны, якія не памятаюць сваяцтва?
Іван, не які памятае сваяцтва - выраз, якое сыходзіць каранямі ў рускую гісторыю, яму больш некалькіх сотняў гадоў. А адбылося яно ад збеглых катаржнікаў, якія трапіўшы ў рукі паліцыі, на пытанне аб паходжанні і сваякоў, каб схаваць сваё мінулае адказвалі, што "сваяцтва свайго не памятаюць". Іх так і запісвалі Іван, сваяцтва не памятае. А вось чаму яны прадстаўляліся менавіта Іванамі, а не Дмитриями або Всеволодами?Напэўна таму што ў тыя часы людзям навязвалі хрысціянскую рэлігію, і калі чалавеку будзе дадзена імя па хрысціянскаму царкоўным календары, то ўсё жыццё сваім імем ён будзе прапагандаваць хрысціянства. Менавіта таму з ужытку амаль зніклі такія імёны як Яраслаў, Святаслаў, Дабрыня і самым распаўсюджаным стала імя Іван.
Значыць, Іван, не які памятае сваяцтва, гэта чалавек які не памятае і не паважае сваёй гісторыі і звычаі сваіх продкаў, адмовіўшыся ад сваіх родных і сяброў.
Мне вядома шмат выпадкаў, калі людзі пераставалі мець зносіны, родныя адмаўляліся адзін ад аднаго, і прычын на гэта было маса. Галоўнае - гэта, вядома, грошы, нерухомасць і проста нежаданне ведаць сваю гісторыю. Ах, як жа часам бывае лёгка проста ўзяць і забыць, але ні хто не задумваецца, як усё ж такі важна памятаць. Не адна сварка не павінна разлучаць родныя душы, часам лепш пераступіць праз гонар, напісаць, патэлефанаваць, а не адмаўляцца ад усяго, што было так важна. Мне шчыра шкада людзей, якія гэтага не разумеюць, бо сям'я і яе гісторыя не знікнуць, гэта чалавек знікне з яе.І тады ён стане безродным - гэта самае жудаснае, што можа адбыцца з ім.
Вядома, нельга судзіць усіх людзей, напрыклад, я не за што не адмоўлюся ад сваёй гісторыі, ад гісторыі сваёй краіны і тым больш ад сваёй сям'і і сваіх сяброў. Таму што гэта галоўнае, што ёсць у маім жыцці, і ніякія грошы гэтага не зменяць. І я ўпэўнена, што ў мяне шмат аднадумцаў. Сучаснае грамадства не "гнілое", як прынята выказвацца, проста ў ім ёсць "гнілыя" людзі, але гэта не характарызуе ўсіх.
Так усё ж такі станем мы "Іванамі, не помнящими сваяцтва"? Я не змагу адказаць за ўсіх, але думаю пераважная большасць ні калі не забудзецца подзвігаў сваіх продкаў і звычаяў сваёй краіны, не адмовіцца ад блізкіх і сяброў, таму мы ні калі не станем "Іванамі, не помнящими сваяцтва".
|
| Категорія: 9-ы клас | Додано: 23.10.2017
|
| Переглядів: 29457
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
