Адлюстраванне Радзімы ў п'есе А. П. Чэхава «Вішнёвы сад»
Калі пранікнуцца настроем аўтара п'есы «Вішнёвы сад», можна адчуць сум па лёсе Радзімы і клопат пра яе будучыню.
Не з'яўляецца сакрэтам тое, што Чэхаў звязваў лёс вішнёвага саду з лёсам Расіі. Ён баяўся ўбачыць у будучыні гібель горача любімай краіны ад «рук сякеры».
Пад асобамі галоўных персанажаў п'есы можна выразна заўважыць глыбокі патрыятызм аўтара. У тую пару, калі Чэхаў жыў і тварыў, у краіне назіралася неспрыяльная абстаноўка, якая выяўлялася ў беднасці і непісьменнасці большай частцы насельніцтва Расіі, адсутнасці культуры ў заможнага пласта грамадства.
Антон Паўлавіч наўмысна абраў персанажаў розных узростаў, каб з улікам іх пражытых гадоў адлюстраваць стаўленне да Радзімы на прыкладзе вішнёвага саду.
Сад з вішнёвымі дрэвамі мае дачыненне да кожнага герою творы. Так, для адных сад – гэта мінулае, якое варта адпусціць, для іншых – цяперашні, якое заклікае да дзеянняў, і для трэціх - гэта будучыня, якое патрабуе радыкальных мер.
Як беражліва трэба захоўваць сваё мінулае і спадчына, і як адказна трэба падыходзіць да сапраўднаму.
На прыкладзе Раневской і Гаева Чэхаў паказвае амаль ласкавае стаўленне да садзе, які ў іх выклікаў успаміны аб маладосці.
У вось больш маладое пакаленне да гэтага месца ўжо не мае такіх трапяткіх пачуццяў, і прагнуць пераменаў. Падобныя настрою ўласцівыя маладым людзям, якія без шкадавання растаюцца з усім, лішнім, па іх думку, і з упэўненасцю накіроўваюць свой погляд наперад. Такімі маладымі людзьмі, аўтар адлюстроўвае Пятра і Ганну. Нягледзячы на тое, што ім не страшна прымяніць сякера для высечкі вішнёвых дрэў, ёсць надзея на тое, што яны стануць разумнымі, і ім можна даверыць не толькі будучыня саду, але і самой Расеі.
Паміж радкоў творы счытваецца інфармацыя аб настроях, якія пануюць у грамадстве, аб недахопе взаимопониманиями паміж людзьмі і нават пробліскі нянавісці. Боязь маральнага распаду, страты культурнага ўзроўню, імглістае будучыню Расеі – усё гэта хвалюе аўтара. Але Чэхаў усё, ж выказвае аптымістычныя надзеі на маладое пакаленне, якое захавае квітнеючы вішнёвы сад для нашчадкаў.
Сутнасць і характарыстыку персанажаў нескладана выявіць менавіта праз прызму іх адносіны да вішнёвы садзе. Хто-то трымае ў галаве вобраз квітнеючай белага саду, а іншыя бачаць у ім толькі перашкода і згодныя на высечку. Але, ясна адно, за лёс «вішнёвага саду» - правобразу айчыны будзе адказваць кожны з персанажаў.