Львом Мікалаевічам створана нямала твораў. У кожным з іх адлюстроўваюцца думкі аўтара. Талстой быў сапраўдным філосафам. Нават існуе такое паняцце, як «толстовство», якое вызначае лад жыцця і мыслення. У ім нямала пунктаў, сярод якіх я вылучу пачуццё справядлівасці і любові да людзей. Вось менавіта яно важна у чалавеку, аб чым і пісаў аўтар.
На прыкладзе апавядання «Пасля балю» мы можам бачыць нямала нюансаў. Яны актуальныя. Напрыклад, Іван Васільевіч, які распавёў апавядальніка гісторыю, спачатку ацаніў высока бацькі Вары. Мужчына думаў, што палкоўнік прыгожы не толькі вонкава, але і душой. Для рускага чалавека душа гуляе важнае значэнне, таму мы часта ацэньваем па іншых учынкаў. Такая нацыянальная асаблівасць.
Аднак аўтар, валодаючы развітой філасофіяй, праводзіць чытачоў па старонках апавядання. І вось ужо Іван Васільевіч назірае страшную карціну. Пасля балю палкоўнік загадаў збіць салдата. Прыгожы чалавек стаў монстрам. Іван Васільевіч не мог гэта перажыць. Яму было вельмі страшна, і ён знерваваўся з-за салдата. Чалавекалюбства і міласэрнасць – вось тое, што павінна быць у людзях. Такой філасофіі прытрымліваўся сам Л. Н. Тоўстай, таму паказаў некаторыя свае рысы ў вобразе Івана Васільевіча. Той быў у шоку ад ўчынку палкоўніка.
Таксама адзначу іншы важны момант. Заключаецца ён у тым, што нельга быць двуличным чалавекам. Гэта яшчэ страшней, чым быць проста дрэнным чалавекам. Аднак усё ўмоўна. Вельмі шмат нюансаў, якія трэба разумець.
Варачы не вінаватая, што ў яе такі бацька. Аднак асадак у героя застаўся. Яго таксама можна зразумець. Ўсміхацца людзям, быць галантным чалавекам, а потым дрэнна паступаць – гэта тое, што сорамна і брыдка. Важна заставацца сумленным чалавекам, які вядзе сябе роўна і годна з усімі, праяўляць міласэрнасць, а пакаранне выкарыстоўваць у крайніх выпадках і такія, каб яны адпавядалі правіны. Я думаю, што Леў Талстой у сваім аповедзе на кантрасце прадэманстраваў чытачам, як важна быць сумленным, не ствараць аб сабе ілжывыя прадстаўлення. Філасофія простая: жыві сумленна, дапамагай людзям, а не спяшайся прычыняць ім зло.
| 
