Гэта лета выдалася вельмі незвычайным і запамінальным. Я заўсёды цаніў летні час, праведзенае не дома, а дзе-небудзь у новым месцы, там, дзе я яшчэ не быў. Мне вельмі падабаецца пазнаваць навакольны свет. Гэта цікава і займальна. Так я лічыў да лета гэтага года. Як я звычайна праводзіў летнія канікулы? Мы абавязкова з'язджалі ў Сочы або Крым. Сям'я мая вялікая і вясёлая: мама, тата, я, сястрычка, брацік і наш дарагі гадаванец Оскар. Мы любім гарэзаваць на моры, наведваць экскурсіі, рабіць незабыўныя фота з прыгожым пейзажам. Але гэтым летам мы ўсе вырашылі адмовіцца ад падарожжаў. Як нам патлумачылі бацькі: "Сітуацыя ў свеце нестабільная і неадназначная, таму ў мэтах бяспекі мы правядзем гэтае лета ў родным горадзе". Я нават спачатку знерваваўся, і мне стала не па сабе. Як жа так я ўвесь год стараўся, вучыўся, атрымліваў высокія адзнакі, прыкладна сябе паводзіў і не спрачаўся бацькам. І ўсё дзеля таго крутога адпачынку на моры, а тут такі нежданчик. Вось гэта поворооот!) І сумна, і смешна, але... я змяніць нічога не мог, як і паўплываць на рашэнне мамы і таты. Пачаліся, як я думаў, цьмяныя шэрыя будні.
Звычайным летнім днём мама сказала: "Едзем на пікнік". Як жа мяне ўразілі зборы. Я сабраў усе свае любімыя прысмакі, якія я люблю ўсёй душой. Сястра і брат ўзялі любімыя цацкі, бацькі рыхтавалі палатку і спальныя мяшкі, стравы, мяккія пледы. І, вядома ж, мы не змаглі не пакласці нашы сямейныя захапленні: бадмінтон, мяч для валейбола і футбол, а таксама настольныя гульні: даміно, карты, мафія. Пагрузілі ўсё ў наш ёмісты пазадарожнік і паехалі на прыроду. Па дарозе мы сустрэлі нашых знаёмых, якія таксама вырашылі паехаць на прыроду. Гулі мы палымяна. Гэта проста космас. Вогнішча, запечаная бульбачка, шашлыкі, рыбка. Вакол цішыня, змярканне, месяц і зорнае неба. Красотища начная, такая спакойная і прымірэння. Пасля трапезы мы ляглі адпачыць ад дарогі і ўладкаваліся на пледиках. Спаць нам не хацелася, і пачаліся душэўныя размовы... Мяне раптам так расчуліла гэтая гутарка...я ніколі яшчэ не быў такім адкрытым са сваёй сям'ёй, як і яны са мной. Гэтая атмасфера паўплывала на мяне як-то па-асабліваму. Гэта была першая паездка, такая шчырая, непадобная на іншыя для кожнага з нас. Так было кожную ноч. Мы дзяліліся эмоцыямі адзін з адным, а потым засыпалі. Так мы правялі адпачынак на прыродзе цэлых тры тыдні.
Другая палова лета прайшла не менш хорошечно). Сямейныя вечары і сумесныя прагляды фільмаў, серыялаў і іх размовы, прагулкі па раёне і паглынанне марожанага)). Мне спадабаўся вельмі рэтра-серыял "Прыгоды Электроніка". Ўрэзалася ў памяць фраза: "Ты падхарашыў жыццё, а сапраўдны мастак павінен быць праўдзівы". Я ж у вольны час люблю пісаць карціны: партрэты, мора. І ўразумеў для сябе з гэтага серыяла, як важна быць праўдзівым. Як жа ж мяне ўразіла да глыбіні душы падораная мне кніга "Маленькі прынц". Пасля яе прачытання мой свет стаў іншым. Я на многае стаў глядзець іншымі вачыма і з розных ракурсаў. За гэта лета я лепш пачаў разумець сябе, сваю сям'ю і навакольны свет!
| 
