Мая краіна - мой бацькоўскі дом, таму трэба зрабіць усё, каб у ім было заўсёды ўтульна. Мая задача зрабіць усё для гэтага.
Я - жыхар краіны Расійская Федэрацыя і яе грамадзянін, а гэта дае мне права на разважанні аб будучыні гэтай дзяржавы, бо яго перспектывы залежаць ад маладога пакалення. Таму нам хацелася б бачыць Расею на перадавых рубяжах самых развітых краін, нароўні з іншымі дзяржавамі, у першую чаргу ў галіне перадавога адукацыі. Для гэтага створаны ўсе перадумовы і ўмовы. На маю думку, гэтаму можа перашкодзіць толькі наша нядбайнасць і незацікаўленасць кіраўнікоў сярэдняга звяна. Часцей за ўсё яны не разумеюць выгаднасць высокага ўзроўню адукаванасці моладзі.
Рухавік прагрэсу - навука і адукацыя. Таму ўрад Расіі пастаянна пашырае фінансаванне розных праектаў па гэтай тэматыцы. Але сродкаў усё ж такі не дастаткова. Таму моладзі трэба прыняць такія меры, каб да кіраўніцтва краіны прыйшлі больш прасунутыя людзі. Пачынаць навучанне варта з дзіцячага саду і перадаваць эстафету далей, праз школу ў вышэйшыя навучальныя ўстановы. Тут варта спыніцца на тым, што і як будзе выкладаць педагог. Ад яго уменняў і намаганняў, вопыту і адносіны да падрастаючаму пакаленню будзе залежаць будучыня Расеі і ўсяго пражывае тут народа.
Калі ўзяць школу, то многае, што выкладаецца тут з'яўляецца не патрэбным і бескарысным ў маючай адбыцца жыцця. Колькі гадзін вучні сядзяць у класах і пазяхаюць ад нуды? Было б правільным аддаць гэтыя гадзіны на вывучэнне больш перспектыўных і перадавых тэхналогій, прасоўвання ў навуцы, нарэшце, роднай мовы. Як можна на выдатна ведаць мову паміж нацыянальнага зносін, калі на яго засваенне ў дзесятым класе адводзіцца нейкіх бездапаможных пару гадзін у тыдзень? За гэты мізэр няма ніякай магчымасці зразумець мову на ўзроўні станаўлення асобы будучага паўнапраўнага грамадзяніна Расійскай Федэрацыі.Вельмі добрая ідэя профільных заняткаў у школах, але вядуцца яны млява і патрабуюць патрэбных спецыялістаў у сваёй вобласці.
Патрыятызм, самадысцыпліна і этыка - гэтаму трэба вызначыць самую пільную ўвагу з дзяцінства. І тут не трэба ўсё перакладаць на нашых бацькоў. Выкладчыкі павінны даходліва паднесці патрэбнасць гэтых этапаў развіцця будучага грамадзяніна самім дзецям. Каб яны зразумелі, што толькі адукаваны жыхар краіны мае перспектывы стаць яе сапраўдным нашчадкам.
