Чаму нельга пераступаць маральныя каштоўнасці?
Многія аўтары ХІХ стагоддзя ставяць у цэнтры сваіх прац маральную праблему і спрабуюць паказаць, да чаго прыводзіць злачынства гэтых законаў.
Для доказу маіх разваг звернемся да рамана Ф. М. Дастаеўскага "Злачынства і пакаранне".
Радзівон Раскольнікаў - герой рамана Ф. М. Дастаеўскага "Злачынства і пакаранне". Былы студэнт, які жыве ў беднасці. Дастаеўскі надзяліў Раскольнікава выдатнымі якасцямі. Раскольнікаў: выдатна добры сабою, мае прыгожыя цёмныя вочы, ростам вышэй сярэдняга, тонкі і стройны.
Трагедыя і злачынства маральных законаў складаецца ў тым, што ён спрабуе падзяліць на простых людзей, якія нараджаюцца для працягу роду і падпарадкавання, і на "права якія маюць", якія народжаныя для багацця і повелевания. На працягу ўсяго рамана Раскольнікаў спрабуе аднесці сябе да "правоимеющим", але ў ім гарыць агонь любові да людзей. У гэтым заключаецца яго трагедыя (трагічнае супярэчнасць). З-за ўласнай галечы і любові да людзей Радзівон вырашаецца на злачынства.Перад ім (злачынствам) Раскольнікаў лічыць, што калі ён заб'е старую, то зможа выратаваць сотні жыццяў, а выкраўшы яе каштоўнасці і грошы, зможа справіцца з беднасцю і выйсці з тупіка жыцця. Неўзабаве Радзівон вырашаецца, забіўшы старую, а потым і Лізавету, тым самым пераступае маральныя законы, бо ён змог забіць, праліць кроў дзеля ілжывай тэорыі. Да канца рамана герой разумее, што яго тэорыя трывае крах, і ён ўсведамляе, што яго злачынства было бессэнсоўным. Радзівон пераступіў праз мяжу маральных законаў, адважыўся на злачынства, за што быў жорстка пакараны жыццём.
Такім чынам, Дастаеўскі спрабаваў паказаць чытачам, што адмаўленне і злачынства маральных законаў можа прывесці не толькі да душэўным пакутах, але і да смерці.
|
| Категорія: 10-ы клас | Додано: 24.10.2017
|
| Переглядів: 720
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
