Настаўнік папрасіў вучняў напісаць сачыненне аб сваіх добрых справах. Спачатку, усім у класе здалося, што нічога складанага ў гэтым заданні няма. Усё, хоць бы адзін раз, здзяйснялі якое-небудзь добрую справу.
На самай справе, усё аказалася больш складана. Класічнае добрую справу - гэта перавесці бабульку праз вуліцу. Але раніцай, калі ўсе дзеці спяшаюцца ў школу, на вуліцы, амаль не відаць бабуль, якіх трэба перакладаць праз вуліцу. Адны сядзяць дома і чакаюць, калі пройдзе час пік, калі дарослыя спяшаюцца на працу, а дзеці ў школу. Іншыя бабулі, у гэты час, даўно ўжо чым-то бойка гандлююць на рынку, і самі каго заўгодна перавядуць праз дарогу.
Яшчэ адно добрае справа - гэта прынесці вады ці схадзіць у краму за прадуктамі. Але і тут не ўсё так проста. Бабулі не давяраюць сучаснай моладзі, а таксама тыя, не вельмі рвуцца ў краму. Нават, калі іх пасылаюць ўласныя бацькі. А з вадой, наогул, справа ідзе дрэнна. Як у прамым, так і ў пераносным сэнсе.
Адзінае добрае справа, якое прыйшло у галаву - гэта, калі садзілі дрэвы, прыбіралі ў гарадскім парку. Праўда, гэта не індывідуальнае добрую справу. Але лепш такое, чым зусім ніякага.
Амаль усе падлеткі сядзяць цяпер у інтэрнэце, і паняцця не маюць аб добрых справах. Адны сядзяць у соцсеях, ставяць лайкі. Іншыя ў онлайн гульнях гандлююць дабром. Яны далёкія ад рэальнага жыцця. Хоць, гэта і ёсць іх рэальная жыццё. У кожнага пакалення свая рэальная жыццё, і свае паняцці аб добрых справах. Сёння, найбольш моднае добрую справу - гэта дапамагчы чужой бабулі зняць грошы з банкамата, або прачытаць у супермаркеце цану на ўпакоўцы. Каля банкамата многія дапамагалі пенсіянерам. Усё так і напісалі. У супермаркетах таксама часта даводзілася дапамагаць бабулям з купляй прадуктаў.
Добрыя справы, сёння памяняліся, і не ўсе нават ведаюць, што гэта такое. Вось так ідуць справы з добрымі справамі. Ах, так! Яшчэ, трэба саступаць месца пенсіянерам у грамадскім транспарце. Але, гэтага, амаль ніхто не робіць. Гэта ўжо норма паводзін. Хіба што, цяжарным жанчынам саступаюць. Пенсіянеры, напрыклад самі кажуць, што пастаяць, а маладыя хай сядзяць. Маўляў, ногі ў іх баляць.
Часы змяніліся. Змяніліся добрыя справы. Цяпер, як у джунглях. Хто мацней, той і мае рацыю. Дрэнна гэта ці добра, цяжка сказаць. Мы ўсё ж не звяры, а людзі. Таму, павінны заўсёды рабіць добрыя справы. Гэтым чалавек адрозніваецца ад жывёл.
|
