Сачыненне па тэме: «Каханне мацней смерці», 10 - 11 класы
Каханне... Зліццё шасці літар тоіць у сабе незлічоныя скарбы, якія любы чалавек хацеў бы набыць: давер, адданасць, цяпло, ласку, надзею. Каханне рухае ўсім у гэтым свеце, гэта тая стваральная энергія, якая прымушае нас тварыць і змяняць свет вакол сябе.
Безумоўна, пра каханне сказана многае. І многае будзе сказана пасля нас. Словамі, фарбамі, нотамі, пахамі мы можам казаць пра каханне: пра каханне іскрыстай шчасцем і разбурае лёсу, пра каханне рахманай, ўзнёслай і цялеснай, пачуццёвай. Каханне кідае ніцма смерць з яе прывіднага пастамента і раствараецца ў часе і прасторы. Филемон і Бавкида, Рамэа і Джульета, Фабрыцыо і Клелия – гэтыя пары, як і многія іншыя, сімвалізуюць перамогу любові над смерцю.
Е. Водолазкин ў рамане-жыціі «Лаўр» галоўны герой, разноликий Арсеній-Усцін-Амфросий-Лаўр, пасля смерці Устины адпраўляецца ў шлях, пад якім разумеецца і дарога як з'ява прасторавае, і вектар духоўны, шлях пошуку. Ён прагне пражыць жыццё дзеля Устины, замест Устины, у імя Устины. Усё сваё нялёгкае жыццё нясе ён страшны крыж – пачуццё віны за яе смерць, – і жадае уз'яднацца з ёй. Пераадольваючы і руйнуючы час, знаходзячы дар лекарства, Арсеній зменьваецца ў Лаўра і набліжаецца да сваёй любові. Каханне разумеецца і Лаўрам, і самім аўтарам як з'ява пазачасавая, якая злучае розныя эпохі.
Падобнае разуменне любові мы знаходзім і ў тэксце аднаго з найвялікшых і складаных твораў «Майстар і Маргарыта». Масква, прагнілая, брудная, жорсткая ламае лёсы герояў, «імёнамі» якіх названы раман. Толькі пасля смерці, паднесенай Воландом як праўдзівы дар, умілаваныя знаходзяць шчасце. Маргарыта гатовая ісці за сваім майстрам і ў пекла (варта ўспомніць сцэна балю), і ў рай. І Майстар гатовы прыняць ахвяру Маргарыты.
Толькі сапраўдная любоў здольная выйграць у сутычцы са смерцю, дзякуючы гэтай перамозе свет працягвае існаваць. І аўтары сваімі тэкстамі, прапановамі, словамі і многоточиями з стагоддзя ў стагоддзе даказваюць гэта.
|
