У наступным годзе, я сканчаю адзінаццаць класаў. Перада мной стаіць нялёгкі выбар, якую ж прафесію мне выбраць? Кім стаць, у дарослым жыцці? Па натуры я чалавек міласэрны, клапатлівы, уважлівы, чулы, сострадающий і я хацеў бы стаць кім-то, хто можа дапамагаць людзям, клапаціцца пра іх. І хоць я яшчэ дакладна не вызначыўся, кім хачу стаць, напэўна, але думаю, што з мяне атрымаецца добры лекар, а менавіта хірург.
Ды, як ні дзіўна, але менавіта медыцына, прыцягвае маю ўвагу, апошнія гады. Гледзячы па тэлебачанні і інтэрнэту, розныя пазнавальныя праграмы, гледзячы і слухаючы навіны, разумею, як шмат жыццяў ратуюць лекары. Яны даюць людзям надежу, на новае жыццё, дапамагаюць у прамым сэнсе, ўстаць зноў на ногі і гэтая дапамога – неацэнная. Бо няма нічога важней, чалавечага жыцця, і лекары-хірургі працягваюць яе, ратуючы людзей ад вернай смерці.
Да жаль, у нашай паўсядзённым клапатлівай жыцця, мы перасталі шанаваць жыццё. Заўсёды спяшаемся куды-то спяшаемся, бываем няўважлівыя і ў выніку, па віне чалавека, здараюцца шматлікія аварыі, дарожна-транспартныя, так і авіякатастрофы, выбухае бытавой газ, здараюцца па неасцярожнасці, пажары і пакутуюць ва ўсіх гэтых сітуацыях, мы - людзі. Многія гінуць, але тыя, каму ўдалося выжыць, маюць патрэбу ў неадкладнай дапамогі і часцей за ўсё, гэтую дапамогу аказваюць менавіта ўрачы-хірургі.Бо часцяком, пасля шматлікіх траўмаў, якія людзі атрымліваюць у той ці іншай сітуацыі, іх жыццё вісіць на валаску і лекарам даводзіцца змагацца за іх жыццё.
Бывае, вядома, што нават доктара, не могуць выратаваць чалавека, бо яны не багі, але ўсё ж, калі б не было добрых, разумеючых лекараў, многія людзі, памерлі б, і не толькі з-за траўмаў, атрыманых у дарожна-транспартных здарэннях або авіякатастрофах, але нават ад звычайнага апендыцыту, які калі падчас не выдаліць, то чалавек загіне.
Не ведаю, ці змагу я паступіць у медыцынскі, прайду па балах, здаўшы экзамены, але спадзяюся, што так, бо прыкладу максімум намаганняў, каб дамагчыся таго, пра што мару, і магчыма калі-небудзь, я выратую каму-то жыццё і падару надзею на лепшае.
|