Ці чытаеце вы хаця б адну кнігу ў месяц? Калі няма, то гэта сумна. Бо аб чым можна пагаварыць з чалавекам, які не чытае? Чытаючы, мы не толькі выносім нейкія ўрокі для сябе, але і становімся больш адукаванага і цікавей. Кніга - гэта не толькі крыніца ведаў, але і памочнік. Часта ў ёй можна знайсці адказы на хвалюючыя вас пытанні. Кнігі заўсёды з'яўляюцца і з'яўляюцца. З кожным днём усё больш і больш новых пісьменнікаў, якія адкрылі ў сабе пісьменніцкі талент. Часцей за ўсё я чытаю сучасную прозу, але не варта забываць і аб нашай класікі. Чаму менавіта класічную літаратуру праходзяць у школе? На маю думку, менавіта з-за таго, што яна павучае нас, як варта рабіць і чаго лепш не рабіць і пазбягаць ў сваім жыцці. Раней пісьменнікі пісалі як быццам на ўсе часы. Кніга накшталт і старэе, а вось яе унікальнасць і чытэльнасць з кожным годам толькі павялічваецца. Выдатна, што раней пісаліся кнігі, якія не надакучаюць, якія можна перачытваць мільёны раз і з кожным разам яны будуць «адкрывацца» чытачу з іншага боку. Класічныя пісьменнікі заўсёды падымалі актуальныя тэмы, менавіта з-за гэтага іх творы не губляюць сваёй актуальнасці і па гэты дзень.
У кожнага з нас ёсць любімыя кнігі пасля чытання, якіх застаюцца яркія ўражанні. Звычайна, калі ў чалавека няма каханай кнігі, значыць ён яшчэ не знайшоў тую, якая прымусіць яго сэрца біцца хутчэй. Часцей за ўсе кнігі, якія не старэюць, закранаюць тэму кахання, дабра і зла, несправядлівасці.
Для мяне кнігай, якая не старэе, з'яўляецца «Боская камедыя» аўтара Аліг'еры Дантэ. Я лічу, што менавіта ў ёй сабраны тыя актуальныя тэмы, з-за якіх можна лічыць дадзенае твор не старэе. «Боская камедыя» з'яўляецца несмяротным творам з глыбокім філасофскім сэнсам. «Камедыяй» аўтар назваў сваю паэму, таму што ў сярэднявеччы камедыяй называлася кожны твор з сумным пачаткам і шчасным канцом. У кнігу ўваходзяць тры часткі, дзе раскрываецца сюжэт аб усеагульнай несправядлівасці, смерці каханай і прызначэнні любові.
Галоўны герой твора Дантэ. Калі ён трапляе ў Пекла, ён верыць і адчувае, што справядлівасць ёсць. Бо менавіта там знаходзяцца зямныя грэшнікі, якія нясуць Божую кару. З кожным днём герой пачынае губляць упэўненасць. Ва ўсім творы, па сутнасці, апісваецца падарожжа душы па замагільным сьветам. Пекла-месца для зямных грэшнікаў, а Рай паказвае галоўнаму герою, што каханне-гэта не пачуццё да канкрэтнага чалавека, а любоў да ўсяго, што ёсць. Дантэ паказвае нам праз свайго героя не толькі ўласную трагедыю, але і агульнасусьветную. Пры чытанні паэмы мы можам убачыць тое, як герой падае духам, уваскрасае і шукае суцяшэння.
Самае запамінальнае і дзіўнае ў кнізе тое, што яго імя не пазначана нідзе, толькі на вокладцы, а астатнія персанажы звяртаюцца проста на «ты».
Аўтар у паэме вылучае такія праблемы, як барацьбу за ідэал, а менавіта ідэалам для Дантэ з'яўлялася хрысціянскае вучэнне і ўласныя погляды, суаднясенне замагільнага і зямнога свету, смерць, калі памерла каханая, паэт вельмі гараваў. А менавіта «Боская камедыя» - гэта як спроба уз'яднацца хоць і ненадоўга з назаўсёды страчанай жанчынай.
Чытанне гэтага твора выклікала ў мяне мноства розных эмоцый. Я лічу, што добрая кніга павінна прымушаць задумвацца.
