Сачыненне на вольную тэму (10 клас): «Коткі і сабакі»
У нас у доме жыве кошатница. Хоць, правільна яе называць: – «кошатница і собачница». Яна жыве на дзявятым паверсе, і трымае ў сваёй кватэры шмат сабак і катоў. Як яны там усе разам ўжываюцца, ніхто не ведае. Суседзяў да сябе ў кватэру жанчына не пускае.
Усім кажа, што ў яе пачаты рамонт, і запросіць пасля яго завяршэння. Ніхто ў гэта даўно ўжо не верыць. Жанчына жыве адна. Сям'і і дзяцей у яе няма. Некаторыя суседзі кажуць, што яна хворая, іншыя кажуць, што яна сышла з розуму.
Хоць, сама гаспадыня свайго хатняга прытулку сцвярджае, што яна проста любіць жывёл, і не можа бачыць на вуліцы кінутага кацяня або шчанюка. Наогул-то, яна ў асноўным трымае котак. Ходзяць чуткі, што іх у яе набралася ўжо больш за трыццаць штук.
Сабакі з'явіліся выпадкова, калі зімой было вельмі холадна, і сабака прывяла ў падвале дома адзінаццаць шчанюкоў. Некаторыя жыхары дома раілі іх утапіць. Гэта было б самае хуткае рашэнне праблемы.
Напэўна, так бы і зрабілі, калі б не ўмяшалася жанчына з дзевятага паверха. Яна накінулася на суседзяў, абазвала ўсіх нячулымі і забрала ўсіх шчанюкоў да сябе ў кватэру. Спачатку накшталт бы ўсё было спакойна. Але потым шчанюкі падраслі і пачалі так гучна брахаць, што суседзі, пачалі скардзіцца не толькі гаспадыні жывёл, але і ў адпаведныя службы.
Жанчына абараняла сваіх сабак, і амаль увесь час сядзела дома. Яна не магла пакінуць кватэру, таму што сабакі тут жа пачыналі страшна брахаць і кідацца на закрытую ўваходныя дзверы.
Каб не галадаць, жанчыне зрэдку дапамагала яе сястра, якая жыла ў суседнім доме. Сама яна даўно ўжо раіла выкінуць і катоў і сабак на вуліцу. Яна лічыла, што так будзе лепш для ўсіх.
Але жанчына не згаджалася і працягвала стойка рыхтаваць вялікую рондаль кашы кожны дзень, і прыбіраць тое, што застаецца ад шчанюкоў.
Суседзі ад няма чаго рабіць, спрабавалі адгадаць, колькі ж катоў і сабак жыве ў кватэры на дзевятым паверсе. Некаторыя нават пачыналі спрачацца, і гэтая тэма цікавіла не толькі жыхароў гэтай шматпавярхоўкі, але і суседніх. Па-свойму, жанчына ператварылася ў своеасаблівую знакамітасць. Яе ведалі амаль усе суседзі. Не кажучы ўжо пра бяздомных котках і сабаках.
Хлапчукі з двара, часам ад няма чаго рабіць падкідвалі пад дзверы яе кватэры бяздомных кацянят і званілі ў званок. Потым хаваліся на восьмым паверсе, і глядзелі, што будзе далей. Звычайна дзверы адчынялася, паказвалася рука, і кацяня знікаў у кватэры.
Але аднойчы жанчына захварэла. Сястра прывяла дворнікаў, і ўсіх катоў і сабак кудысьці павезлі. Больш іх ніхто не бачыў. Вось такія дзіўныя людзі жывуць у нашым доме.
