Сачыненне на вольную тэму (10 клас): «Летнія канікулы»
Летнія канікулы ў гэтым годзе ў нас пачаліся не так, як мы планавалі. Школа ў нас у вёсцы прыгожая, двухпавярховая. Зусім нядаўна зрабілі рамонт. Але, амаль адразу ж пасля выпускнога вечара, пачалася моцная навальніца. У школу ўдарыла маланка. Пачаўся пажар. Такога ў вёсцы яшчэ не было.
Гарэла дах вельмі хутка. З райцэнтра прыехалі пажарныя машыны, і пачалі тушыць пажар. На шчасце, згарэла зусім мала. Толькі дах і некалькі кабінетаў на другім паверсе.
На наступны дзень у школу прыйшло ўсё сяло. Усе хацелі паглядзець, што засталося пасля ўдару маланкі і пажару. Сабраліся таксама амаль усе школьнікі.
Мы вельмі любім сваю школу, і далі сабе слова, што за лета адбудуем школу. Ніхто не хацеў першага верасня ісці ў школу ў суседнім сяле. Далёка, ды і там усё чужое.
Разам з бацькамі і ўсімі, хто хацеў дапамагчы, мы пачалі рамонт пацярпелых ад маланкі і пажару памяшканняў. Выносілі абгарэлыя рэчы, обдирали тынкоўку, кавалкі шпалер. Працы было шмат. Усе дапамагалі, хто чым мог.
За два тыдні зрабілі вельмі шмат. Праўда, з часам, некаторыя хлопцы страцілі цікавасць да школы, і паціху пачалі адлыньваць ад працы. Яны кожны дзень знаходзілі які-то падстава, каб не прыходзіць у школу. Прасцей за ўсё было самым маленькім, і тым, хто паступаў. У іх зусім не было часу дапамагаць з рамонтам.
Зрэшты, ніхто нікога не прымушаў. Усё было добраахвотна.
Потым мы зразумелі, што нам самім не справіцца. Гэта было ясна з самага пачатку. З раёна прыехалі будаўнічыя брыгады, прывезлі цэмент, пясок, дошкі. Іншыя будаўнічыя матэрыялы.
Праца пайшла хутчэй, і ўсе ўжо пачалі верыць, што да канца лета школу цалкам адбудуюць.
Хлопцы супакоіліся і пачалі займацца сваімі летнімі справамі. Хадзіць на рэчку, у лес, у поле. Але былі і такія, хто працягваў упарта хадзіць дапамагаць будаўнікам. Такіх мы ў жарт называлі «прараба».
Да канца жніўня рамонт быў цалкам скончаны. Школа была новай, пахла свежай фарбай, і ад удару маланкі амаль не засталося слядоў. Мы ўсе былі задаволеныя і радаваліся, што першага верасня зноў пойдзем вучыцца ў сваю родную школу. Нават тыя хлопцы, хто звычайна прапускае ўрокі, і не любяць хадзіць у школу, прыйшлі паглядзець на рамонт.
Вось такое незвычайнае лета было ў гэтым годзе. Праўда, людзі крыху спалохаліся, і пачалі нават на сваіх дамах ўсталёўваць громаадводы. Цяпер, амаль на кожнай даху, побач са спадарожнікавай талеркай, можна было ўбачыць громаадвод. Гэта было, бадай, адзінае напамін аб летнім падзею.
|
