Раней я не задумваўся аб тым, што мне трэба будзе выпрабаваць у будучыні. Як правіла, я не будую вялікіх і грандыёзных планаў на будучыню. Прывык, што ўсё ідзе сваім парадкам. Мне банальна цяжка неяк распланаваць нешта наперад. Вельмі шмат зменных. Далёка не ўсё залежыць ад мяне і маіх жа учынкаў. На маё жыццё ўплываюць розныя ўмовы і з'явы, якія я не здольны кантраляваць. Зыходзячы з гэтага, у галаве толькі абстрактныя ўяўленні аб тым, што чакае мяне ў далейшым.
У мяне няма дакладнай і сфармуляванай мэты па нагоды таго, кім жа я буду праз дзесяць гадоў, або ж дваццаць. Я нічога не магу ведаць аб сваім будучыні, але я магу прагназаваць, абапіраючыся на мінулае і сучаснасць. Ды і мары з фантазіяй ніхто не адмяняў. Шчыра кажучы, усё жыццё марыў дамагчыся вядомасці ў музычнай сферы. Выдатна, напэўна, калі натоўп пляскае ў ладкі табе пасля канцэрта. Праведзеная праца ацэньваецца авацыямі з боку слухачоў. Гэта лепш любых матэрыяльных выгод. Ва ўсякім выпадку, асабіста для мяне такая ўзнагарода з'яўляецца лепшай з усіх магчымых.
Да гэтай мэты я іду паступова. Зусім не спяшаюся падзеі, бо такі род дзейнасці не любіць спешкі. Стварэнне кампазіцыі патрабуе лімітавай канцэнтрацыі, зацятасці, а так жа добрай вытрымкі і моцных нерваў. Сотні чарнавых варыянтаў прымусяць вас абдумаць выбраную прафесію некалькі дзясяткаў разоў. А сумневы, якія засядуць у вашай галаве з-за няўдач, будуць трывожыць кожны божы дзень. Толькі старанна ўсё распланаваны, можна дасягнуць поспеху, не забываючы аб тым, для чаго, уласна, адбываецца сам працэс напісання аранжыроўкі.
Думаю, што абраў правільнае рэчышча для майго далейшага развіцця. Мяркую, што стану добрым кадрам і прынясу шмат карысці для той сферы, у якой цяпер знаходжуся.
