Сачыненне для 10 класа на тэму: "Мая любімая музыка"
Я лічу сябе меламанам, іду пастаянна ў рытм з мелодыяй настрою. Калі мяне грызе туга, то меланхалічная музыка. Калі мне патрэбен прыліў сіл – то музыка драйвовая, якая прымушае скакаць, бегаць і скакаць. Калі варта, наадварот, супакоіцца, перастаць нервавацца, то я слухаю класічную музыку – Моцарта, Бетховена або Шапэна.
Як я ўдакладніў – я меламан. Я слухаю ўсё: пачынаючы ад рускага шансону і заканчваючы жорсткім металам. А ўсё таму, што я чалавек настрою. Але калі глядзець на тое, я часцей за ўсё слухаю рок. Але не амерыканскі, хоць гэта не дрэнная, а беларуская – гэта Арыя, Кароль і Шут, Кіно і іншыя. Гэтыя хлопцы валодаюць не дюжими галасавымі звязкамі, але і тэксты ў іх вельмі хвалююць. Я слухаю гэтыя групы, калі я задаволены жыццём. Калі ў мяне ўсё добра і я пару ад задавальнення, то я слухаю «Я вольны», «Убей раба» і іншыя жыццесцвярджальныя трэкі.Гэтыя песні прымушаюць мяне адчуць свет вакол, адчуць нейкую свабоду. Калі я хачу пагрузіцца ў свет фантазіі, то лепшым варыянтам для мяне з'яўляюцца песні Эпідэміі і Млыны. Гэта тыя групы, у якіх распавядаюцца казкі пра Міжзем'е (свет Толкіена з эльфамі і оркамі - Уладар Кольцаў, Хобіт). Калі ў мяне лірычны настрой – то я слухаю Лимп Бизкит, Парамор. Гэта тыя групы, якія прымушаюць задумацца, узважыць усе варыянты і расставіць усе кропкі над і.
Калі я злы, то я слухаю гурт Рамштайн. Яна крутая. Менавіта дзякуючы ёй, я прыбіраю негатыў. Аднойчы, я хадзіў на кавер-шоў гурта Рамштайн разам з татам. Я быў па-за сябе ад захаплення: па-першае, саліст быў цудоўны - у яго быў шыкоўны нізкі вакал; па-другое, было вогненнае шоу; па-трэцяе, гэта была падтанцоўка вельмі прыгожая.
Яшчэ мне падабаецца рэтра музыка - Бітлз, Квін і іншыя. Гэтыя групы не дарма лічацца лепшымі. Мне вельмі падабаюцца немудрагелістыя матывы, якія з аднаго боку просты, а з іншага боку ў гэтай прастаце схаваныя вельмі важныя ісціны.
Я лічу, што класіка, рок - гэта лепшая музыка. Ёсць, вядома, нядрэнныя кампазіцыі ў шансоне і поп-культуры. Але вось, я не бачу цікавасці ў рэпе. Я не бачу ні асаблівай логікі, ні музычнасці ў гэтым речитативе. Вельмі бесіць тое, што многія лічаць, што рэп - гэта крута.
На вуліцы я апранаю навушнікі і іду пад рытмы мелодыі. І гэта прыхарошвае мае буднія дні. Бо значна прыемней ісці па вуліцы, напяваючы добрую песню і глядзець на людзей, якія амаль рухаюцца ў такт. І гэта паляпшае маё настрой, зараджае пазітыўным настроем.
| 
