Цяперашні школьнік можа расказаць пра вайну толькі грунтуючыся на вопыце дарослых або пасля вывучэння гісторыі. Але славесныя апісання не могуць перадаць той боль і жах, якія асабіста зведалі на сабе маладыя хлопцы пабылі на поле баявых дзеянняў.
Часам цяперашняе маладое пакаленне вельмі легкадумна і пагардліва ставіцца да рэчаіснасці жыцця. Усё гэта з-за таго, што нам няма неабходнасці задумвацца над тым, дзе мы знойдзем прытулак і што будзем ёсць. Нас акружылі клопатам і аберагаюць ад усялякіх узрушэнняў. Хто можа ўявіць сябе на месцы тых юных хлопцаў, якія імкнуліся абараняць радзіму і заплацілі за яе жыццём? Колькі моладзі загінула, колькі юнакоў і дзяўчат аказалася з перакручанае лёсам! З фронту вярталіся не толькі унікальным, але і з ранамі на душы ці не прыходзілі зусім застаўшыся ў безыменных магілах.
Задаешся пытаннем: хто даў агрэсарам права на захоп чужых зямель і на забойства людзей? Бо ў іх таксама ёсць маці, бацькі і ўласныя дзеці. Якім трэба быць жорсткім, каб усё гэта адбіраць у іншых. Ці ёсць у іх сэрца і варта ці смерць іншых таго, каб заваяваць сусветнае перавагу? Гэтыя чалавечкі не ў стане даць дасканалы адказ на ўсе гэтыя пытанні, але працягвае распальваць нянавісць да іншых народаў з мэтай асабістай нажывы, прыгнёту і знішчэння непажаданых людзей.
Ва ўсе часы нашы маладыя людзі ішлі абараняць Радзіму ад набегаў і аддавалі жыццё за свабоду іншых народаў. Але што ж робіцца цяпер? Вакол распаўсюдзіліся наркотыкі, спіртное, розныя секты і чужыя вераванні. Пад іх уздзеяннем моладзь становіцца агрэсіўнай і не цэніць мірнае жыццё з яе любатамі. Некаторыя губяць сваё здароўе і душу насуперак логіцы. Для чаго, чаму? І гэтыя пытанні застаюцца без увагі і дазволу...
Нельга прадбачыць будучыню. Свет можа праіснаваць яшчэ доўгія гады, але можа здарыцца і Трэцяя сусветная вайна. Пра яе шмат кажуць палітыкі і робяць усё, каб захаваць нашы жыцці. Калі думаеш пра гэта, то становіцца страшна. Бо ёсць сілы, якія гатовыя уцягнуць нашу краіну ў бездань. Бо, напэўна, у канфлікце будзе ўжыта ядзерную зброю і тады на нашай планеце не будзе жыцця. Я заўсёды спадзяюся, што самазахаванне пераможа і чалавецтва будзе вырашаць свае праблемы толькі мірным шляхам, за сталом перамоваў.Трэба верыць у гэта і імкнуцца да захавання добрых адносін паміж усімі народамі.
