Пятница
17.05.2024
02:06
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 10-ы клас

Мамаеў Курган - сімвал Перамогі, славы і свету


Сёння з раніцы я вырашыла наведаць Мамаеў Курган. Адкладаць не стала і адна прыехала да праслаўленаму і непаўторнаму помніка ў гонар бітвы пад Сталінградам. Вось перада мной раскінулася вялікая чарга прыступак, якія вядуць уверх. Сёння тут дрэннае надвор'е, неба хмурыцца шэрымі хмарамі, а вецер дзьме з Волгі. Пачынаю падымацца.

На мой погляд, у гэтых шматлікіх прыступках прысутнічае што-то сімвалічнае, з кожным крокам мацней цісне паветра, і мяне цягне да зямлі. Адчуванне, што цяжкая грамада тых страшных падзей навальваецца на мяне.

Алея акружаная высокімі таполямі. Гэта месца варта наведваць у адзіночку, каб застацца адзін на адзін са сваімі думкамі.

Я не магу спакойна глядзець на халодныя каменныя манументы, якія нясуць у сабе маўклівую безвыходнасць і пакутлівую смутак. Мне здаецца, што кожнае імгненне найвялікшай бітвы матэрыялізавалася ў іх. Мной было шмат прачытана, заўважана і асэнсавана, што я не магу абыякава ставіцца да тых жахлівых падзеяў, якія дзівяць сваёй жорсткасцю.

Я зазірнула ў Залу Вайсковай славы, дзе шмат гадоў гарыць Вечны агонь. Але не ён прыцягвае мой погляд, а бясконцыя спісы загінулых салдат на сценах. Іх вялікая колькасць, і я ўпэўненая, што гэта не ўсе прозвішчы. У мяне ў глыбіні душы, нараджаецца ціхая сум, павольна запаўняе розум і сэрца. Я не чытала прозвішчы, гэта вельмі цяжка. Цяжка ўсведамляць, колькі на самай справе загінула байцоў, не дажыўшы да Перамогі. На гэтай зямлі пралівалася кроў і звычайных жыхароў. Падумаеш пра гэта, і адразу адчуваеш пах гару, выпаленай зямлі, жахлівыя крыкі і стогны безабаронных людзей. Міжволі прабягае холад ад такіх адчуванняў.

Радзіма-маці застыла з беззвучным крыкам, і вакол цішыня і спакой. Паветра напоўнены павагай, якая расце вярба схілілася, быццам замерла ў паклоне.

Выцершы набеглых слёзы, я падымаю позірк на вялікі помнік. Мяне ахоплівае пачуццё захаплення і гонару за свой народ. У такія моманты я разумею, чаму Мамаеў Курган лічыцца сімвалам Перамогі, славы і свету.


Категорія: 10-ы клас | Додано: 12.02.2020
Переглядів: 470 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar