Сачыненне для 10 класа на тэму «Мой лёс – у маіх руках»
Міф аб тым, што лёс чалавека знаходзіцца ў чужой улады, лёсу, спадары, вышэйшых сіл або іншых людзей, моцна распаўсюджаны. У яго аддана вераць фаталісты, прыхільнікі Бога і многія слабыя людзі, адсутнасць сілы духа ў якіх перашкаджае ім змяняць сваё жыццё да лепшага. Я лічу, што плыць па плыні і падпарадкоўвацца чужой волі ў корані няправільна і вельмі па-дурному. Неабходна верыць у сябе ў любой сітуацыі, нават у самай складанай. З усіх цяжкасцяў ёсць выйсце, трэба толькі крыху пастарацца часам, каб выявіць яго.Натуральна, некаторыя не пагодзяцца са мной, сказаўшы, што часам абставіны бываюць мацней чалавека. Але зрабіць хаця б спробу змяніць нешта да лепшага.
Я не збіраюся давяраць свой лёс каму-небудзь ці упакорвацца з падзеямі, што адбываюцца. У мяне заўсёды ёсць сваё меркаванне, якое я буду старацца адстойваць. Чалавек цалкам здольны дасягнуць асабістых мэтаў і мараў, калі прыкладзе да гэтага непахіснае жаданне, упартасць, веру і праца. Чужое маладушнасць і пасіўнасць не зразумелыя мне. Бо гісторыя чалавецтва поўная высакародных прыкладаў таго, што нават аднаму чалавеку пад сілу разбурыць стэрэатыпы і існуючую несправядлівасць. Не абавязкова скакаць вышэй сваёй галавы і спрабаваць дапамагчы мільёнам навакольных людзей. Дастаткова пачаць з сябе, з стварэння свайго лёсу. А будучыня, магчыма, паспрыяе з'яўленню магчымасці тварыць дабро і да іншых.
Вядомыя выпадкі, калі чалавек перамагаў невылечнае захворванне, імкнуўся да вышынь і дасягаў іх, нягледзячы на тое, што ў гэта не верыў ніхто. Такія выпадкі толькі падмацоўваюць маю веру ў тое, што лёс мая знаходзіцца менавіта ў маіх руках, а не пад чыім-небудзь ўплыву. Вядома, цалкам адгарадзіцца ад грамадства не атрымаецца, ды і не варта, галоўнае, умець падладжвацца пад тое, што адбываецца і гнуць сваю лінію да пераможнага канца.
Нават цяпер я імкнуся стварыць перадумовы для таго, каб маё будучыню было паспяховым. Я займаюся самаразвіццём і самаўдасканаленнем, стараюся добра вучыцца і атрымліваць максімум карысных ведаў, якія потым можна будзе прымяніць на практыцы. Я ўжо вызначыла, што дэвіз «Лёс у маіх руках» будзе маім жыццёвым арыенцірам заўсёды.
