Незвычайныя гісторыі пра жывёл
Я жыву непадалёк ад сваёй лепшай сяброўкі Ані. Таму вельмі часта мы разам коротаем вечары за кубачкам гарбаты або прагляду якога-небудзь фільма то ў мяне, то ў яе дома.
Аня заўсёды любіла жывёл, не было ні дня, каб у яе доме не жыла якая-небудзь жыўнасць. У той момант яна дзяліла побыт са сваёй любіміцай — коткай Марусей. Маша — котка сярэдніх каціных гадоў, якая любіла шмат часу праводзіць у сне. Мала што цікавіла яе, хіба толькі стук корму, калі яго насыпалі ў міску. Маруся раней была гуллівай, але цяпер страціла свой гарэзны нораў і ўжо не заўсёды сустракала гаспадыню з працы.
Як-то нядзельным вечарам мы з Аняй абмяркоўвалі гаспадарчыя пытанні і закранулі праблем сваіх струхлелых дамоў. Сяброўка наракала, што Кіруючая кампанія нядбала ставіцца да выканання сваіх абавязкаў, склеп часта затапляе і ад гэтага на яе першым паверсе пастаянна мокра і з'явіліся нечаканыя госці — мышы.
У адным з гутарак Аня эмацыйна распавяла мне, што проста ў шоку ад мышэй, якія яе зусім не баяцца. Ноччу сяброўка зайшла на кухню, а мыш сядзела ў вазе з печывам, Аня ўскрыкнула ад жаху, а тая нетаропка прайшла па стале, ляніва саскочыла на падлогу і, не спяшаючыся, схавалася за печкай! Машка ж зусім не рэагуе на мышэй. Таму, нягледзячы на прыхільнасць і каханне, Аня гучна заявіла, што ёй давядзецца развітацца з Марусей, калі тая і далей будзе так сябе паводзіць. Таксама сяброўка падзялілася, што ўжо пагаварыла з Крысцінай, якая пагадзілася забраць котку да сябе ў дом. Мне здалося, што палымяная прамова маёй сяброўкі зрабіла ўражанне на котку. Пасля гэтых слоў вочы Машы заблішчэлі, і яна раптам падняла галаву, затым ўстала, нядоўга пастаяла, як-бы адважваючыся на што-то, і выйшла з кухні. Мы з Аняй пераглянуліся.
Праз пару дзён, раніцай пачуўся тэлефонны званок. Аня усхвалявана паведамляла, што Маруся з нядаўніх часоў вядзе сябе незвычайна. Напрыклад, учора яна сустрэла маю сяброўку з працы, і суправаджала ўвесь вечар па кватэры. Затым дастала аднекуль сваю старую цацку — мыш, стала падсоўваць яе Ані, як-бы абураліся гульні!. «Маша стала больш актыўна, яна сядзіць ля акна і праводзіць мяне, калі я выходжу куды-то ненадоўга — гэта зусім незвычайна для яе!», — працягвала сяброўка. «А сёння ўначы адбылося нешта з шэрагу прэч якое выходзіць: мяне разбудзіў шум, гэта мая котка гнала па кватэры ошарашенную ад нечаканасці мыш!», - узбуджана завяршыла Аня.
Я ўвесь дзень была пад уражаннем ад пачутага і з задавальненнем дзялілася гэтай гісторыяй з калегамі. Хочацца заключыць, што пасля такога я паверыла ў цуды і ў тое, што жывёлы вельмі чулыя і абсалютна ўсе разумеюць, хіба толькі гаварыць не могуць! Нават незалежныя і эгаістычныя кошкі гатовыя да неверагодным зменаў дзеля таго, каб быць побач з блізкім і любімым чалавекам.
|
| Категорія: 10-ы клас | Додано: 31.12.2019
|
| Переглядів: 762
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
