Воскресенье
19.05.2024
00:49
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 2
Гостей: 2
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 10-ы клас

Пагібельная улада грошай (Па аповесцях А. Бальзака "Гобсека" і "Яўгенія Грандэ")


Анарэ Дэ Бальзак, прысвяціў два аповяду тэме прагнасці і згубнай улады багацця. У галерэі скупцов Бальзака, асабліва вылучаюцца два персанажа - татка Грандэ і ліхвяр па мянушцы Гобсека. Гэтыя людзі, якія валодалі фантастычнай прагнасцю і нястомнай прагай нажывы.

Татка Грандэ, нажыў сваё стан у час рэвалюцыі ў Францыі, гэты чалавек быў настолькі прагны, што мучыў сваю сям'ю полуголодным існаваннем і нават камін дазваляў запальваць толькі тады, калі наступалі сапраўдныя холаду.

Набыццё золата, для яго было хваробай, ён ледзь не пракляў сваю дачку, за тое, што яна аддала свае грошы кузену, якому патрэбна была дапамога. Аднойчы Грандэ ўбачыў куфэрак абабіты залатымі пласцінкамі, ён з прагнасцю спрабаваў ададраць гэтыя пласціны з куфэрка і толькі тады, калі Яўгенія, дачка Грандэ прыстрашыла здзейсніць самагубства ён спыніўся.

Пасля смерці жонкі ён прымусіў дачка адмовіцца ад спадчыны, зрэшты, адчуваючы набліжэнне смерці, ён вырашыў перадаць ёй усе свае справы і спрабаваў прышчапіць ёй свой погляд на свет і грошы. Нават знаходзячыся пры смерці Татка Грандэ не растаецца з прагнасцю, ён здзяйсняе ўчынак, які інакш як вар'ятам не назавеш, які памірае скупец спрабаваў вырваць залаты крыж з рук святара.

Персанаж іншага аповяду па мянушцы Гобсека, стрыманы ліхвяр, чалавек, які не ведаў жалю і спагады. Для яго грошы гэта бог, рухавік за ўсё, што ёсць у свеце. Гобсека лічыў, што ўсё матэрыяльнае, створанае рукамі чалавека, створана з дапамогай грошай.

Пры гэтым ён жыве ў беднасці, ходзіць пешшу па сваіх справах, хоць у яго велізарны стан і сам ён далёка не жабрак. Ён не грэбуе крадзеным і маёмасці атрыманага падманам, нават аднаму дае доўг пад працэнты, ён не чуе слёз і праклёнаў, ён машына для вытворчасці грошай.

Гобсека паміраючы загадвае аддаць грошы далёкай сваячцы і распарадзіцца ежай прыпасамі. Калі слугі знайшлі гэтыя харчы, яны апынуліся зусім непрыдатныя для ўжывання, кава згніло, а паштэт сапсаваўся.

Міжволі гледзячы на гэтых людзей узнікае думка – навошта яны жылі на зямлі, дзеля чаго імкнуліся да багацця і грошай? Яны жылі ў галечы і надгаладзь, для чаго мучылі сябе і блізкіх, а гэтак жа рабавалі іншых людзей?

Напэўна, яны не думалі аб смерці, а смерць прыйшла, і абясцэнілі ўсе тое, што яны збіралі. Убачыць кучу золата ў каміне, было апошнім жаданнем для Гобсека, а ў Грандэ апошнім жаданнем было абрабаваць святара, нават смерць не змагла выправіць гэтых людзей.


Категорія: 10-ы клас | Додано: 24.10.2017
Переглядів: 656 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar