Мне было прыемна пазнаёміцца з тэкстам рускага публіцыста Юрыя Фёдаравіча Каракіна, у якім падымаецца важная, на мой погляд, праблема экалогіі.
Гэтая тэма асабліва актуальная ў наш час, так як цяпер чалавек паставіў прыроду пад пагрозу смерці. Аўтар лічыць, што ўся дзейнасць людзей пакідае на Зямлі след. Чалавецтва падышло да краю прорвы. Будучым пакаленням мы пакінем толькі разруху. Нам трэба пазбавіцца ад праблем войнаў, дэмаграфіі, прыродных рэсурсаў, навакольнага асяроддзя і ад многіх іншых. Экалагічная праблема застаецца адной з галоўных.
Па словах аўтара, экалагічны погляд на свет азначае ажыўленне ўсяго, што нас акружае, прызнанне нашага «дома» жывы жыццём, прызнанне ўзаемазалежнасці ўсіх формаў жыцця, прызнанне бясконцых жывых сувязяў жыцця.
Я згодная з аўтарам, так як чалавецтва зрабілася сілай, якая можа разбурыць жыццё на планеце. І магу гэта даказаць. Па-першае, азіраючыся вакол, мы заўважаем, што вельмі многія людзі не беражліва ставяцца да прыроды: выкідваюць смецце, сьсякаюць і спальваюць лясы, нішчаць дзікіх жывёл, атручваюць атмасферу шкоднымі рэчывамі. Па віне чалавека адбылася найбуйнейшая аварыя на Чарнобыльскай АЭС, якая нанесла шкоду людзям і прыродзе. Па-другое, гэтай тэмы тычыліся многія аўтары ў сусветнай і айчыннай літаратуры. Так і ў творы А. П.Астаф'ева "Цар-рыба" распавядаецца узаемаадносінах чалавека і прыроды. Галоўныя герой злавіў асетра, які ўвасабляў ўсё жывое на Зямлі. У творы апісваецца жорсткая барацьба. Спрабуючы забіць асетра, чалавек меншала сябе. Галоўная ідэя гэтай аповесці ў тым, што людзі, наносячы шкоду прыродзе, губяць і сябе.
Такім чынам, пазнаёміўшыся з гэтым тэкстам, я зразумеў(а), што чалавек сапраўды наносіць велізарную шкоду прыродзе. Я заклікаю ўсіх людзей клапаціцца аб навакольным нас свеце, сачыць за прыродай, бо наша будучыня залежыць менавіта ад нашага адносіны да планеце Зямля.
|
