Сачыненне па аповесці Н.З. Ляскова «Зачараваны вандроўнік»
"Зачараваны вандроўнік" - выбітная аповесць Н. Ляскова. У ёй распавядаецца пра праведным чалавеку, які імкнуўся правільна пражыць у свеце і пад канец стаў праваслаўным манахам.
Тэмай дадзенага творы стала падарожжа пісьменніка ў месца зборышча рускіх праваслаўных манастыроў - Валаам. Пад уражаннем таго, што адбываецца там і была напісана аповесць аб простым чалавеку. Тварэнне Ляскова, зрэшты, як і большасць яго твораў, было прадстаўлена ў "народным духу". Тут апісваецца любоў да ўсяго навакольнага: да жыцця, сабе падобных і да прыроды. Хоць жыццё галоўнага героя Флягіна і ўяўляе сабою нялёгкія перыпетыі, але ён захоўвае свой дух, сумленнасць і дабрыню.
Аповяд пачынаецца плаваннем на караблі, які трымае шлях на Валаам. Пасажыры зачаравана слухаюць апавяданне аб сваёй жыцця былога прыгоннага - Флягіна. Ён заляцаўся за коньмі і быў потомственным фурманам. Аднойчы ён так пабіў трапілася на дарозе манаха, што той выпусьціў дух. Ноччу манах сніцца Флягину і прадракае яму небывалыя бяды, ад якіх ён можа спакойна памерці толькі тады, калі звернецца ў манаства.
Так як сказаў памерлы манах адбываецца на самай справе. Гаспадар Флягіна надумаў звесці рахункі з жыццём нявартым спосабам - самагубствам, але ён прадухіляе гэта злачынства перад Богам. Затым яму даводзіцца прымаць удзел у вайне на Каўказе. Жыццё яго горкая і безнадзейная, але смерць не хоча забраць тщедушное цела. Яго паланілі татары, дзе ён сустракае сваю любоў у выглядзе цыганкі. Ён зноў становіцца паднявольным і зноў добра спраўляецца з коньмі. Здараецца так, што ён забівае некалькі людзей. Пасля ўсіх выпрабаванняў, якія выпалі яму даюць свабоду і афіцэрскае званне.Флягин становіцца героем і шукае сваё месца ў жыцці. Але любыя яго пачынанні разбіваюцца аб неразуменне і непрыманне. Тады яму зноў прыгадваецца загінулы ад яго рукі манах і ён імкнецца па яго радзе да затворничеству ў манастыры.
Уся аповесць пабудавана на "жыціе" простага чалавека. Тут апісаны: яго дзіцячы ўзрост, возмужание, наступная жыццё і барацьба з спакусамі. Але Ляскоў некалькі адыходзіць ад мовы царкоўнага апавядання. Яго аповяд месцамі насычаны народным гумарам і больш нагадвае казку, чым сур'ёзнае твор. Тым самым пісьменнік хацеў падкрэсліць імкненне рускага народа да вышэйшых ідэалам, праведнасьці і імкненню да ўдасканалення.
