Сачыненне для 10 класа на тэму «Супярэчнасці тэорыі Раскольнікава» (паводле рамана Ф. М. Дастаеўскага «Злачынства і пакаранне»).
Раман Фёдара Дастаеўскага «Злачынства і Пакаранне» – распавядае аб тым як высокамаральны чалавек, які здзейсніў шмат добрых учынкаў, такіх як дапамогу бліжняга, той хто быў абураны абыякавасцю і адсутнасцю гуманізму ў людзей, той хто быў па сутнасці чалавекам высакародным, ратаваў дзяцей з агню, аддаваў апошняе бліжняга – стаў жорсткім забойцам. Галеча даводзіць гэтага справядлівага чалавека да страшнага злачынства. Беднасць яго сям'і, якая цягне за сабой вартае жалю існаванне, яго сястру вось-вось выдадуць замуж за нялюбага багатага чалавека, і Радзівон вырашаецца на жорсткае злачынства.Ён забівае старую, якая займаецца ростовщиством, і няшчасную жанчыну сведкі злачынства.
Злачынства сыходзіць яму быццам бы з рук, але куды дзенешся ад пакут сумлення, і супярэчнасць яго ўчынку з яго маральнымі прынцыпамі? Унутраная барацьба - з аднаго боку гэта апраўданне таго, што ён зрабіў, і з другога боку – непрымірымы голас сумлення. І тут на сваім жыццёвым шляху ён сустракае іншага нягодніка Свидригайлова, гэта амаль двайнік Раскольнікава, былы кавалерыст, які давёў да самагубства чалавека, растливший дзяўчынку, і няўдзячна які забіў сваю жонку якая выкупіла яго з турмы. І распусную дзяўчыну прастытутку Соню. Соня і Раскольнікаў знаходзяць адзін аднаго. І не без ўплыву Соні, Раскольнікаў вырашаецца пайсці да следчага і прызнаецца ў забойстве. Получивши 8 гадоў катаргі, і верную Соню наступную за ім, стаў на шлях прымірэння з сумленнем. Свидригайлов жа скончыў жыццё самагубствам.
Асноўная думка рамана ў тым, што зло ў імя дабра ніколі не стане дабром, і злачынства застанецца злачынствам, не гледзячы нават на ўсе высакароднасць парыву. Зрэшты, выхаду тры – жыць з гэтым усьмерціўшы душу, але згараючы ў сваёй сумлення, ці ж скончыўшы жыццё самагубствам, як гэта зрабіў Свидригайлов, і трэці – раскаяцца, і панесці пакаранне што б хоць крыху вызваліцца ад пакут сумлення.
