Неадназначны персанаж рускай літаратуры выклікае шмат дыскусій. Нельга аднабока трактаваць як забойцу Раскольнікава процентщицы. Я б не стаў так рабіць. Гэта чалавек, які мае патрэбу ў адмысловым падыходзе. Таксама я думаю, што Ідэю можна зразумець, калі разгледзець яго вобраз праз ўзаемасувязь з іншымі персанажамі.
Радзівон сваёй працай пракладаў сабе шлях да ведаў. Ён атрымліваў падтрымку маці і сястры, але без стараннасці і таленту нават такая дапамога не дапамагла б гэтаму чалавеку. Радзівон высока цаніў сваіх родных. Ён заўсёды рупліва падыходзіў да присылаемым грошай.
Паступова ў Творы складвалася яго тэорыя. Ён бачыў, што багатыя квітнеюць на няшчасце іншых людзей. Сумленны чалавек, як і Радзівон, не мог бы з гэтым змірыцца. Толькі вось герой рамана «Злачынства і пакаранне» зайшоў далей у сваіх думках.
Думаю, што прычынай таму выступала сітуацыя недахопу грошай. Голад і разуменне таго, што ўсе сілы, пакладзеныя на алтар вучобы, могуць пайсці дарэмна, Радзівон адважыўся. Ён разумеў, што непрыемная старая-процентщица можа разбурыць усю яго жыццё.
Вось Радзівон здзейсніў злачынства. Здавалася б, ён даказаў сабе, што «не стварэнне дрыготкая», як вынікала з тэорыі. Толькі вось выпадковае забойства цяжарнай сястры той бабулькі выбіла з сіл стомленага галоднага студэнта, розум якога быў з'едзены тэорыямі і зграямі думак.
Радзівон мог бы абвесці вакол пальца следчага, але ён як сумленны чалавек раздзіраў сябе згрызотамі сумлення. Таму і прызнаўся ў злачынстве.
Атрымліваецца так, што Радзівон праявіў разлік. Ён змог дасягнуць таго, што запланаваў, а таксама доўгі час хаваў (і мог бы хаваць) злачынства. Але сумленнасць гэтага няшчаснага чалавека вырашыла вызваліцца ад цяжкай ношы. У гэтым дапамагла Соня Мармеладова. Няшчасце аб'яднала дзве роднасныя душы. Шмат у чым чытач пачынае сімпатызаваць Раскольникову, калі той дапамагае Соне, а потым прымае яе ахвяру.
Маці, сястра, Соня – гэтыя людзі ў асяроддзі Радзівона дапамаглі раскрыць яго добрыя якасці. Дзеля Соні ён пачаў выпраўляцца, усвядоміўшы цяжар граху.
| 
