Іван Сяргеевіч Тургенеў за свой значны вялікі праца пахвалілі Вісарыён Рыгоравіча Бялінскага і Мікалая Васільевіча Гогаля, таксама быў самым вядомым пісьменнікам «Сучасніка».
Ён з душэўнай прастатой адлюстроўваў сапраўдныя жаданні усяго сялянскага саслоўя паказаць «Рускага мужычка з вёскі». Такім чынам, ён стварыў апавяданне «Тхор і Калиныч». У гэтым творы ён паказаў наглядна адрозненне паміж арлоўскім мужыком і калужскім мужыком, параўноўваючы іх працоўную дзейнасць, характар, фізічнае развіццё і распарадак дня. Затым гэты аповяд даў глебу для цэлай чарады зборніка апавяданняў «Запіскі паляўнічага».
Так пачаўся мастацкі перыяд жыцця ў творчасці пісьменніка. Менавіта яго прынята лічыць пачаткам творчасці пісьменніка з «натуральнай школы» Гогаля і наступным творам «Тхор і Калиныч» 1847 года. Таксама ён пісаў розныя верша да дадзенага аповяду, сярод іх «Размова», «Андрэй» і іншыя паэмы.
У 1855 годзе пісьменнік пачынае новы этап сваёй творчасці. У гэты год ён заканчвае працу над сваім першым раманам «Рудзіна». Гэты раман дае штуршок стварэнню такіх жа ідэйных раманаў, сярод якіх «Напярэдадні», «Бацькі і дзеці», «Дваранскае гняздо». У асаблівасці варта адзначыць раман «Бацькі і дзеці», дзе прадстаўлена сварка пакаленняў, розныя меркаванні бацькоў і дзяцей і іх сутыкненне меркаванняў у звычайных рэаліях той жыцця.Базараў абсалютны нігіліст, чалавек, які не ў што не верыць, хоць і займаецца навукай, яго вучні Аркадзь Кірсанаў, супрацьстаяць гэтаму грамадству бацька Аркадзя Мікалай Пятровіч і яго родны дзядзька Павел Пятровіч Кірсанава, для якіх агідны Яўген Васільевіч Кірмашоў, яны ненавідзяць яго усімі пачуццямі, і лічаць, што ён благі прыклад для пераймання.У сваю чаргу Тургенеў як аўтар не прадугледжвае працягнуць рамана для Базарава, ён лічыць яго «лішнім чалавекам» у гэтым грамадстве і таму ён гіне ад заражэння крыві, якое атрымаў пры выкрыцці тыфознага мужыка, хоць як доктар мог бы зберагчы сябе ад дадзенага з'явы. Пасля крытыкі ў часопісе «Сучаснік» ён перастаў друкаваць творы ў дадзеным часопісе, дакладней яму забаранілі друк у дадзеным часопісе з-за «Бацькоў і дзяцей».
Наступнае яго творчасць звязана больш з містычнымі творамі, сярод якіх «Прывіды», «Пасля смерці». Усе гэтыя творы пісьменнік прысвяціў загадкавых з'яў і выпадковасцямі у лёсах усіх якія жывуць людзей.
