Понедельник
29.04.2024
14:57
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 7
Гостей: 7
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 10-ы клас

Вобраз Митрофанушки у творы "Недалетак"


Твор Дзяніса Іванавіча Фонвизина "Недалетак" з'яўляецца камедыяй, напоўненай рознымі камічнымі сітуацыямі. У творы можна сустрэць прадстаўнікоў розных саслоўяў, якія існавалі на той момант у Расеі. Тут ёсць дзяржаўныя чыноўнікі, дваране, прыгонныя сяляне, слугі, розныя заморскія настаўніка. Але на чале творы ўсё ж знаходзіцца Митрофанушка - той самы недалетак. Поўнае імя героя Прасцякоў Мітрафан Терентьевич. Ён любімы і адзіны сын сваіх бацькоў. У творы яму 16 гадоў, але яго матушка да гэтага часу лічыць яго немаўляткам.Яна не гатовая адпускаць яго нікуды да 26 гадоў, як мінімум, а бо Митрофану трэба служыць, як было прынята ў той час.

Аднак, сам Митрофанушка зусім не супраць такога раскладу спраў. Ён не занадта-то любіць працаваць, а ўсе яго будні праходзяць па адным распарадку: паесці сытна, паляжаць шляхетна, побездельничать ад душы. У яго няма ніякай мэты ў жыцці, ён не жадае вучыцца. Нават настаўнікі, нанятыя для яго матухнай, патрэбныя проста таму, што так прынята, а не таму, што хлопчыка трэба вучыць.

У агульным, так і расце гэты хлопчык, эгаістычны, грэбліва адносіцца да сваёй маме, распешчаны ёй жа. Вельмі часта ён бывае і грубы са сваёй маці, ад усёдазволенасці. У доме яму ніхто не адважваўся пярэчыць, наадварот, усё абавязаны яго слухаць і падпарадкоўвацца. Митрофанушка абсалютна ўпэўнены: кожны павінен яму дапамагаць, калі гэта трэба. І ён заўсёды лічыць сябе правым на ўсе сто адсоткаў.

Вядома, калі кажа пра ўсіх нас, у кожным жыве нейкая часцінка такога Митрофанушки. Усе мы, часам бывае лянуемся, не жадаем што-то рабіць ці куды-небудзь ісці. Ёсць сярод нас і такія людзі, якія гатовыя жыць усё жыццё пад крылом бацькоў, марнаваць іх грошы і не задумвацца ні пра што. Ёсць тыя, хто лічаць сябе адзіна правільнымі, з якімі немагчыма спрачацца і абмяркоўваць іншае меркаванне - яно ім зусім нецікава, і не мае права на існаванне. Аднак, трэба памятаць, што ўсё гэта не вядзе ні да чаго добрага, з гэтым неабходна змагацца і мяняцца.


Категорія: 10-ы клас | Додано: 24.10.2017
Переглядів: 800 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar