Перу галоўнага паэта належаць без малога 800 вершаў. Кожнае з іх адрозніваецца высокімі мастацкімі вартасцямі. Тэма жанчыны ў творчасці паэта займае ключавое месца. Асабліва цікава разгледзець вобраз музы на прыкладзе творчасці А.С. Пушкіна.
Калі казаць пра знакамітага вершы «Няні», то ўжо ў ім бачныя зародкі ладу ідэальнай жанчыны. Пушкін апявае вобраз няні. Паважлівае стаўленне будзе прасочвацца ў далейшай творчасці Аляксандра Сяргеевіча. Дастаткова ўспомніць знакаміты раман у вершах «Яўген Анегін», у якім Пушкін праз Анегіна малюе свой ідэал. Вядома ж, ім з'яўляецца Таццяна. Дзяўчына ўвасабляе ў сваім вобразе вернасць (ізноў жа адсылка да няні з аднайменнага верша), прыгажосць душы.
Калі Анегін жадае шчасця Таццяне з іншым, то гэта дэманструе яго ператварэнне. Яўген любіць Таццяну Ларыну, і любоў зменьвае гэтага валацугу, які стаміўся ад свецкага жыцця. Менавіта гэта дапамагае Анегін жадаць шчасця Ларынай. Ён любіць сваю музу, якая ўжо стала недасяжнай зоркай.
Аляксандр Сяргеевіч далікатны да жанчын. Ён заўсёды падкрэслівае ролю дам у жыцці мужчын. Муза можа натхняць і забіваць, але сапраўдная любоў заўсёды ахвярна.
Калі ўзгадаць аповесць «Капітанская дачка», то Пётр Гринёв мяняецца ў лепшы бок (становіцца адказным, самым сталым веку), калі улюбляецца ў Машу. Дзяўчына становіцца музай.
Выснова просты: калі чалавек знаходзіць дзяўчыну мары, то ён ператвараецца. Але тут ёсць умова: дзяўчына-муза зменьвае, а дзяўчына-каралева ламае жыццё. А.С. Пушкін бачыць шчасце ў сапраўднага кахання.
