Сачыненне на вольную тэму (10 клас): «Восень»
Пасля лета заўсёды надыходзіць восень. Але восень бывае розная. Бывае халодная, дажджлівае, і вельмі непрыемная. Здаецца, вось-вось пойдзе снег і пачнецца зіма. Бывае таксама зусім іншая восень.
Сонечная, цёплая і вельмі гарачае. Часам, бывае так горача, нібы ў ліпені. Сёння, як раз выдаўся такі дзень. Было сонечна, весела, цёпла і прыемна. Мы з сябрамі пайшлі ў лес на шпацыр.
У лес мы не сталі заходзіць. У такі цудоўны дзень, было, вельмі выдатна знаходзіцца ў полі, каля лесу і любавацца краявідамі. Пейзажы ў нас вельмі прыгожыя. Каля лесу расце яшчэ сад. Калі ён быў зусім маленькі, зайцы зімой погрызли вялікая колькасць саджанцаў. Так што за некалькі гадоў, у садзе засталося менш за палову.
Ацалелыя яблыні давалі невялікі ўраджай, але людзі сад закінулі, і ніхто туды не хадзіў. У садзе разросся шыпшыннік, і ў канцы верасня, паміж рэдкімі дрэвамі яблынь, можна ўбачыць чырвоныя кусты шыпшынніка. Некаторыя ягады былі ўжо саспелыя. Некаторыя яшчэ толькі пачыналі чырванець.
Мы з сябрамі гулялі паміж дрэвамі, высокай светлай траве, шмат фатаграфавалі на мабільныя тэлефоны і планшэты, і дзівіліся, што раней не заўважалі такога прыгожага месца. Ва ўсіх было такое адчуванне, нібы мы знаходзімся дзе-небудзь у Афрыцы. Настолькі было прыгожа і незвычайна.
Потым мы знайшлі яблыню з чырвонымі, буйнымі яблыкамі. Як аказалася, яблыкі былі вельмі смачныя, салодкія, і ўнутры пахлі мёдам. Дзіўна было вось так есці яблыкі, не купляючы іх у краме. Мы нават не мылі. Плявалі, выціралі ў вопратку і елі.
Яблыкаў было шмат, вельмі шмат. Адчуванне для гарадскога жыхара вельмі нязвыклае. Ёсць можна было колькі заўгодна. Не трэба было купляць, або з кім-небудзь дзяліцца. Можна было выбіраць любую яблык, якое спадабаецца, і тут жа з'ядаць.
Потым, трохі далей мы ўбачылі таксама некалькі сліў. Гэта наогул, была казка. Буйныя, цёмна-сінія, слівы валяліся на зямлі, віселі на нізкіх галінках. Гэта быў нейкі баль. Мы ўсе настолькі аб'еліся, што прыйшлося зрабіць прывал і перадыхнуць.
Такога багацця бясплатных садавіны, свежых і без хіміі ніхто з нас яшчэ не еў. Вельмі незвычайна было есці на прыродзе, пад яркімі сонечнымі прамянямі, а не ў бары ці ў кафэ, у асяроддзі людзей і ў звычайнай абстаноўцы. Прагулка ўсім нам вельмі спадабалася.
Мы вырашылі, што пакуль стаяць цёплыя дні, зноў зрабіць вылазку ў гэты сад, і яшчэ нарваць сабе яблыкаў і сліў. Усё роўна прападуць дарма. Ідэя ўсім спадабалася. Мы яшчэ сфатаграфавалі адзін аднаго, і адправіліся дадому. Настрой ва ўсіх быў проста выдатнае.
|
