Ўзаемаадносіны бацькоў і дзяцей
Сачыненне па літаратуры для 10-11 класаў на тэму «Бацькоўскі прыклад у нашай жыцця» / «Уплыў бацькоў на фарміраванне асобы» / «Ўзаемаадносіны бацькоў і дзяцей». Тэму можна інтэрпрэтаваць у рамках напрамкі «Бацькі і дзеці» па-рознаму.
Першымі людзьмі, да якіх мы прывязваемся, якіх мы любім і прыслухоўваемся да іх парадаў – гэта бацькі. З самага ранняга дзяцінства мы давяраем ім, ведаем, што яны дрэннага не параяць, пераймаем бацькам і бярэм з іх прыклад. Але ці заўсёды гэты прыклад станоўчы, дзе і калі заканчваюцца межы бацькоўскага ўплыву?
Найважнейшым момантам у выхаванні асобы з'яўляецца прыклад, які падаюць бацькі сваім дзецям. Не дарма кажуць: «Не выхоўвайце дзяцей, выхоўвайце сябе, усё роўна яны стануць такімі, як вы». У гэтым выказванні ёсць доля праўды, паколькі ўсе дзеці «ўбіраюць» каштоўнасці, мэты, прынцыпы, жыццёвыя і маральныя арыенціры, якія мелі месца быць у іх сям'і. Зразумела, заўсёды ёсць выключэнні, напрыклад, у сацыяльна небяспечных сем'ях растуць працавітыя дзеці, якія імкнуцца палепшыць ўзровень свайго жыцця і добра вучацца ў школе, працуюць з поўнай самааддачай, не паўтараюць лёс бацькоў, а працівяцца гэтаму. Але, як правіла, дзеці – гэта адлюстраванне сваіх бацькоў, таму вельмі важна, каб яны бачылі перад сабой станоўчы прыклад.
У літаратуры сустракаецца мноства ілюстрацый таго, як складваюцца ўзаемаадносіны бацькоў і дзяцей. У рамане «Абломаў», напрыклад, мы бачым, як бацькоўскі прыклад згубна адбіўся на фарміраванні асобы Іллі Ільіча. Герой з нядрэнным патэнцыялам ператварыўся ў аморфнага і інфантыльнага мужчыну, які бязрадасна бавіць каштоўныя дні свайго жыцця. Пра дзяцінства Іллі Абломава мы даведаемся з кіраўніка, у якой апісаны яго сон, які з'яўляецца хутчэй успамінам з дзяцінства. Дапытлівы хлопчык пад уплывам празмернай бацькоўскай апекі і лянівага ладу жыцця страчвае цікавасць да жыцця, становіцца бескарысным членам грамадства. Штольц ж, наадварот, поўны энтузіязму і смагі жыцця, ён прывучаны да працавітасці і акуратнасці з дзяцінства, ён не стамляецца адкрываць перад сабой новыя гарызонты. Кантраст герояў дэманструе, якую ролю адыгрывае ўплыў бацькоў на будучыню сваіх дзяцей.
Падводзячы вынік вышэйсказанаму, хочацца дадаць, што дзеці павінны вучыцца бесстаронне ацэньваць ўчынкі сваіх бацькоў, рабіць высновы і не паўтараць іх памылкі. Фарміраванне самадастатковай асобы – гэта вельмі важна, і шмат у чым залежыць ад нас саміх.
|
| Категорія: 10-ы клас | Додано: 09.11.2019
|
| Переглядів: 922
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
