Журналіст - мая будучая прафесія
Якім я бачу сябе ў найбліжэйшай будучыні? Не просты пытанне. Справа ў тым, што з пятага класа, я мару стаць журналістам! Мне здаецца, што валодаючы даволі бойкім пяром, і адвучыўшыся на журфаку, мне трэба будзе бліскучая і паспяховая кар'ера!
І я прадчуваю той адрэналін, які атрымлівае ў поўнай меры, кожны актыўны журналіст! Не, я не буду ганяцца за сенсацыямі, "смажанымі" фактамі і асабістым жыццём зорак. Я не хачу быць папарацы і гадзінамі сядзець у засадзе, перад вокнамі чарговы "зорачкі на міг". Не хачу ператрэсваць чужое бялізну, і з асалодай абсмоктваць падрабязнасці чарговага сацыяльнага скандалу.
У свеце так шмат цікавага - разнастайныя дасягненні ў галіне спорту, навукі, сустрэчы з цікавымі спікерамі, пісьменнікамі, блогерамі, навуковымі і палітычнымі дзеячамі. Спартыўныя спаборніцтвы, дабрачынныя балі, адкрыцця, або адкрыцця пасля рэстаўрацыі помнікаў, скульптур, будынкаў. А які рэпартаж можна зрабіць на этнофестивале? Цукерку! Ці можна стаць вандруюць журналістам, і знаёміць людзей з прыгажосцямі маёй Радзімы і ўсяго свету. А можна стаць асабліва гарадскім рэпарцёрам, і пісаць артыкулы пра падзеі ў маім родным горадзе.
Так, у свеце ёсць не толькі радасныя і шчаслівыя здарэнні, якія трэба асвятліць ў прэсе. Ёсць жудасныя трагедыі - тэракты, авіякатастрофы, выбухі бытавога газу, паводкі, землятрусу. І журналісту прыйдзецца іх бачыць уласнымі вачыма, прапускаць праз сябе, і перадаваць усю глыбіню людскога гора сваім чытачам. Гэта, бадай, апошняе, што б мне хацелася асвятляць, як журналісту. Але я гатовы. Свет, ён розны, і абывацель павінен атрымліваць поўную карцінку таго, што адбываецца. Тым больш што, пасля добрага рэпартажу, многія людзі захочуць дапамагчы пацярпелым.Можа рэчамі, а можа донарскай крывёю.
А вось чаго б мне не хацелася рабіць зусім, гэта перакручваць факты, па-майстэрску змешваць праўду з хлуснёй, і паказваць нейкі факт зусім у іншым святле. Журналіст павінен быць незалежным ад якога-небудзь думкі зверху. Ён павінен быць сумленным, і ў першую чаргу з самім сабой. Бо інакш, ён не журналіст, а звычайны пісака. Без маральных асноў і прынцыпаў. Магчыма, мне уласцівы юнацкі максімалізм, магчыма будучыню "обломает мне крылы", але вельмі хочацца верыць, што я буду менавіта такім, якім я апісаў сябе вышэй.Бо журналіст, гэта не проста прафесія, гэта спецыфічны лад мыслення, і стыль жыцця.
|
| Категорія: 10-ы клас | Додано: 24.10.2017
|
| Переглядів: 850
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
