Адзінота - гэта не толькі адсутнасць блізкіх людзей і сяброў, але яшчэ і стан душы. Кожны чалавек у той ці іншай меры самотны. Мы самотныя ў момант прыняцця важнага рашэння, падчас душэўных пакут і перажыванняў. Нават калі мы ў гэты час знаходзімся ў калектыве, усё роўна адказнасць за зробленае ляжыць толькі на нас. Падзяліць гэты груз немагчыма ні з кім, зносіны з людзьмі, у такім выпадку толькі дорыць адчуванне датычнасці. Хоць гэта таксама вельмі важна. Бо калі б у Радзівона Раскольнікава быў хоць бы невялікі круг зносін, ён наўрад ці зрабіў бы страшнае злачынства.Чалавек, якому няма з кім абмеркаваць свае высновы, рэалізоўвае іх самым даступным яму спосабам. Май герой Дастаеўскага апанента, ён напэўна б здолеў разгледзець сваю тэорыю з розных бакоў і убачыў бы ў ёй мноства заган і супярэчнасцяў.
У адзіноце звычайна вінаваты сам чалавек, отделившийся ад грамадства або нават противопоставивший сябе яму. Адзінота – перш за ўсё ўнутраны выбар чалавека. Замкнёнасць і адчужанасць часцяком прыводзяць да дэфармацыі свядомасці.
Адкрытасць, таварыскасць і шчырая любоў, наадварот, аказваюць дабратворны ўплыў. Чалавек, які разлічвае не толькі на сябе, аказваецца больш паспяховым у жыцці.
На шчасце, навакольныя часам паспяваюць заўважыць і палепшыць цяжкае існаванне чалавека, які пакутуе ад адзіноты, безвыходнасці і немагчымасці самастойна выбрацца з сітуацыі, якая сітуацыі. Менавіта гэта адбылося з бацькам сямейства з аповяду Купрына "Цудоўны доктар". Яго, ужо і якога ў роспачы які збіраецца прыняць рашэнне аб сыходзе з жыцця, выратаваў які прысеў на лавачку мінак. Добрае слова і невялікая падтрымка - і вось перад намі сям'я, у якой усе наладзілася.
Адзінота можа быць і пазітыўным. Напрыклад, у цішы і адзіноце нараджаюцца найвялікшыя творы мастацтва. Калі б Лермантаў не быў глыбока самотны, мы не ведалі б дзівосных па прыгажосці вершаў, не знайшлі б у перажываннях Пячорына адгалоскаў уласным думкам.
Творы рускай літаратуры вучаць чытача быць больш уважлівымі да навакольных, клапаціцца аб сваяках, сябрах і своечасова падаць руку нават зусім незнаёмым людзям.
