Среда
24.04.2024
02:19
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 11-ы клас

Б. Васільеў «А зоры тут ціхія ...»


 Вясна 42-га года. Ідзе вайна з Германіяй. У сельскай расійскай мясцовасці чыгуначным раз'ездам камандуе ваенны Федот Евграфыч, вечна незадаволены даручанай яму байцамі, якія раз-пораз парушаюць воінскую дысцыпліну. Федот пастаянна піша даносы на байцоў, скардзячыся на іх непадпарадкаванне вайсковай прысягі. І вось яму, тридцатидвухлетнему начальніку, не скончаны і чатырох класаў, дасылаюць у падпарадкаванне новае папаўненне: зенитчиц дзяўчат, у адной з якіх ёсць сын Альберт.


 Дзяўчаты падсмейваюцца над камандзірам, і Федот не ведае, як яму з імі сябе паводзіць, як звяртацца да іх, разгубіўся. Але вайна ўсё расстаўляе па сваіх месцах. Яна абарвала вучобу дзяўчат, і працу іх, пазбавіла блізкіх ім людзей, вырашыла, што месца іх на фронце. Толькі сын Альберт застаўся ў жывых.


 Блізу Синюхиной грады каманда заўважыла двух немцаў, і вырашыла ўзяць іх у палон. Малюючы дрывасекаў, дзяўчаты вырашылі падвабіць немцаў, але тыя стаіліся ў лесе. І з'яўляюцца толькі на наступную раніцу. І аказваецца, што немцаў не двое, а шаснаццаць. Федот вырашыў паслаць дзяўчыну за падмогай, але тая, затрымаўшыся ў балоце, тоне. Некалькі немцаў атрымалася знішчыць, але чацвёра стаіліся ў лясной хатцы. Страціўшы ў няроўным баі ўсіх пецярых дзяўчат, Федот, паранены ў руку, бярэ ў палон чацвярых немцаў, і вядзе ў частку.


 Ледзь рухаючыся, знемагаючы ад ранення, Федот, вядзе фашыстаў. І, убачыўшы здалёк савецкіх салдат, што бягуць яму насустрач, ён падае, губляючы прытомнасць, перадаючы ім палонных.


 Фашысты не паверылі Фядотаў, што ўсяго пяцёра дзяўчат удзельнічалі ў баявых дзеяннях, якія загінулі, што салдат у поўнай адзіноце ўзяў іх у палон, і прымусіў звязаць адзін аднаго.


 Шмат гадоў праз, стоячы ля падножжа, магілы загінуўшых маладых зенитчиц, каржакаваты і сьсівелы, аднарукі Федот, разам з капітанам разведчыкам Альбертам Федотычем, укладваюць мармуровую пліту. Шмат гадоў прайшло з таго часу, але памяць вечная. Ніхто не забыты, нішто не забыта!


Категорія: 11-ы клас | Додано: 23.01.2021
Переглядів: 405 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar