Сачыненне па рамане М. Булгакава «Майстар і Маргарыта», 11 клас.
«Майстар і Маргарыта» - самае значнае і яркае твор у творчасці Булгакава. Раман складзены па пабудове і змесце. Аўтар пісаў яго 11 гадоў, да самай смерці, і прысвяціў сваёй жонцы Алене. Тут евангелічныя падзеі, містычныя сюжэты і побыт звычайных жыхароў Масквы 20-30-х гадоў мінулага стагоддзя. Людзі баяліся ўсяго, страх стаў нормай жыцця. Напісаны ў часы сталінскіх рэпрэсій раман пабачыў свет толькі праз 25 гадоў пасля смерці аўтара.
Раман шматгранны і раскрывае разнастайнасць чалавечых пачуццяў, праблемы дабра і зла, сумленнасці і подласці, шчодрасці і сквапнасці, вернасці і здрады. Любы чалавек валодае як цнотамі, так і заганамі. Менавіта праз прызму сваіх герояў аўтар раскрывае перад намі усе грані чалавечых заган.
Вельмі цікавы вобраз д'ябла ў рамане. Ён нікога не штурхае на шлях граху, не спакушае спакусамі, насупраць ён карае грэшнікаў, выкрываючы іх нізінныя заганы. Падводзіць вынік усім чалавечым заганам грандыёзны баль Сатаны, праецыюючы іх у маштабах вечнасці.
Але самым страшным з чалавечых заганаў аўтар лічыць баязлівасць. Любы чалавек можа чаго-то баяцца, але менавіта баязлівасць мае ў сваёй аснове дробязныя страхі, якія руйнуюць душу і свядомасць.
Булгакаў супрацьпастаўляе баязлівых Майстры і Понція Пілата, адважным, сумленным і духоўна моцным Маргарыце і Іешуа.
Майстар, нягледзячы на свой талент, слабы духам, ён адмаўляецца ад сваёй рукапісы, дазваляе зламаць сябе.
Понцій Пілат адважны і бясстрашны ў баі, але баіцца страціць сваю ўладу і аўтарытэт. Дзеля захавання ўлады ён топча праўду, праяўляе маладушнасць, выракае на смерць невінаватага чалавека.
Нягледзячы на думка аб тлетворности баязлівасці і немінучым пакаранні за страшны загана, у канцы рамана аўтар паказвае месяцовую дарогу, па якой ідуць Понцій Пілат і Іешуа-як вобраз прабачэння і міласэрнасці.