Кожны чалавек марыць пражыць сваё жыццё асэнсавана і з толкам. Таму людзі імкнуцца максімальна праявіць сябе. Самы верх духу чалавека і яго змесціва выяўляецца ў небяспечных, крызісных сітуацыях. Гэта можа быць, напрыклад, вайна.
Вайна - жудаснае час. Пры ваенных дзеяннях чалавек выпрабоўваецца на трываласць, на гатоўнасць поўнай аддачы сіл. Калі гэта баязлівец, то ён не пройдзе загартоўку ахвярнасьцю і бескарыслівым працай. Грош цана таму, хто захоча адседзецца ў спакойным месцы і не рызыкне жыццём дзеля вызвалення радзімы. Ён, у лепшым выпадку, будзе дэзерцірам ці, у горшым выпадку, здраднікам.
Мая любімая краіна была вымушана часта ваяваць супраць сваёй волі. Асабліва жорсткімі былі грамадзянскія вайны, якія выпалі на долю нашых продкаў. Бо ім прыходзілася рабіць выбар на чый бок стаць сцяной, што зламала мноства чалавечых лёсаў.
Былі і айчынныя вайны, закліканыя абараніць айчыну ад чужаземнага ўварвання. Тут нашмат прасцей - маецца відавочны вораг, які прынёс няшчасце ў родную бок і які імкнецца гаспадарыць у тых месцах, дзе стагоддзямі аралі зямлю мае прадзеды. Захопнік ясна кажа - ты будзеш маім рабом на векі вечныя. У такія цяжкія часы ўвесь народ маёй краіны сплачивался і выяўляў рэдкую аднадушнасць і надзвычайны, штодзённы гераізм. Ён выяўляўся як у жорсткім баі, так і многочасовом працы на заводах, дзяжурствах у медсанбате, у знясільваючым капанні акопаў. Усё рабілася для найхутчэйшай перамогі.
З чаго пачыналася падрыхтоўка да нападу на Расію? Перш за ўсё вораг выяўляў незадаволеных уладай і з іх дапамогай спрабаваў расхістаць існуючы лад, адзінства народа. У супастата з'яўлялася надзея, што яго арды будуць сустрэтыя ў якасці вызваліцеляў, і гэтая ілюзія давала многім кіраўнікам чужых краін упэўненасць у хуткім захопе нашых тэрыторый. На гэта паспадзяваліся Напалеон і Гітлер, разлічваючы на маментальную капітуляцыю народа Расіі. Але яны сустракалі, да свайго здзіўлення, ўпартае і магутнае супраціў, якое было для іх нечаканым і непрымальным. Гэта страшна злавала захопнікаў - яны не былі гатовыя да гэтага. А ўсё з-за таго, што наш народ ніколі не згаджаўся цалаваць боты акупантаў. Усе ў адзін міг станавіліся героямі - мужчыны-салдаты, жанчыны-працаўніцы, дзеці - іх памочнікі. Кожны быў гатовы аддаць усё за перамогу.
Усе народы Расеі ўносілі ўклад у вызваленне краіны.
