Сачыненне для 11 класа на тэму «Чараўніцтва казак»
Казка з'яўляецца не толькі выдуманай, чароўнай гісторыяй, але і нейкім кіраўніцтвам да жыцця. Людзі, якія прыдумляюць казкі, надзелены велізарнай фантазіяй і выдатнымі творчымі здольнасцямі. Яны могуць перанесці юнага чытача ў іншы свет, дзе кіруюць іншыя законы, дзе ўсё здзяйсняецца па справядлівасці, а кожны атрымлівае па заслугах сваім. Там дабро абавязкова перамагае зло, а галоўны герой паспяхова выконвае ўскладзеную на яго місію. На жаль, у рэальнасці так адбываецца не заўсёды, таму казкі і прыцягваюць нас.
Акрамя сваёй фантастычнай складнікам, казкі здольныя выхоўваць дзяцей. На прыкладзе чароўных герояў дзіця разумее, што прагнасць і подласць – непрымальныя рысы чалавечага характару, што заўсёды неабходна дапамагаць іншым і абараняць слабых, што добрае стаўленне да навакольных абавязкова знойдзе ў іх аналагічны водгук. Што смеласць фарбуе чалавека, а баязлівасць робіць яго нікчэмным, што сяброў важна шанаваць, што дрэнныя словы могуць балюча параніць, што прышчэпкі ставіць карысна, а мыць рукі вельмі неабходна, і так далей.
Гэтыя асноўныя ўрокі жыцця выкладаюцца дзіцяці ў цікавай форме, таму і запамінаюцца яны добра, надзейна адкладаючыся ў падсвядомасці. Вечныя ісціны прадэманструюць дзіцяці, што цярпенне, адказнасць і паслухмянасць – рысы добрых дзяцей, а плаксівасць, ябедничество і здрада павінны быць забытыя навекі.
Казка любімая усімі дзецьмі, таму яна мае над імі асаблівую ўладу. Дарослы павінен правільна маніпуляваць ёю, каб накіроўваць дзяцей на шлях праўдзівы не з дапамогай дамаўленняў і загадаў, а з дапамогай добрай казкі. Было б выдатна, калі б і дарослыя захоўвалі ў сабе дзіцячую непасрэднасць і здольнасць радавацца простым рэчам. Тады б свет стаў больш пазітыўна і ярчэй.
Чараўніцтва казкі тычыцца не якія адбываюцца ў ёй падзей, а ўздзеяння, якое яна аказвае на юных чытачоў, іх характар і пачуцці. Было б выдатна, калі б мы праносілі адчуванне шчасця з дзяцінства па ўсёй жыцця, памятаючы, як затаивали дыханне падчас казкі, прымяраючы на сябе мноства роляў і спыняючыся толькі на станоўчых персанажах. Менавіта дзяцінства і казкі вучаць нас любові, ўдзелу, павазе і жалю. Галоўнае, не дубянець з узростам - ні сэрцам, ні душой.
|