Гэтым пытаннем задаюцца практычна ўсе старшакласнікі. У гэтым узросце, пачынаюць фарміравацца асноўныя жыццёвыя пазіцыі, уласнае светапогляд. Фармуецца ўласнае меркаванне на тую, ці іншую сітуацыю. Гэтак жа, школьнік спрабуе навучыцца прымаць правільнае рашэнне, у залежнасці ад розных абставінаў.
Вялікае значэнне ў гэтым выпадку, мае асяроддзе школьніка. На жаль, яно далёка не заўсёды тое, якім павінна быць. Вельмі добра, калі дзіцяці атачаюць тыя людзі, якія маюць мэту ў жыцці, якія хочуць чагосьці дасягнуць і дамагчыся. Далёка не ва ўсіх выпадках мае месца такая сітуацыя.
Гэтак жа, вялікую ролю ў выхаванні ўласнага меркавання, гуляюць бацькі школьніка. Яны павінны абавязкова быць у курсе, з кім мае зносіны школьнік, якія ў яго сябры, ці ёсць зайздроснікі і нядобразычліўцы. Даволі часта, занадта «клапатлівыя» бацькі, здзяйсняюць адну і тую ж памылку. І, што самае сумнае ў гэтым, так гэта тое, што яны лічаць сябе абсалютна правымі. Аднак, калі разабрацца дэталёва, то гэта не так.
Уявім сабе сітуацыю, напрыклад, што школьніка пачынаюць акружаць, мякка кажучы, зусім не тыя людзі, з якімі можна мець зносіны. Кажучы прасцей – «благая кампанія». Бацькі, як могуць, пачынаюць дзейнічаць. Яны пачынаюць спыняць зносіны дзіцяці з імі, спрабуюць перавесці ў іншую школу, пераехаць у іншы раён і т. д. Але, хіба гэта выйсце з сітуацыі? Натуральна, няма! «Забаронены плод заўсёды салодкі!» Наўрад ці, магчыма аспрэчыць дзеянне і сэнс гэтай прымаўкі.Як паказвае шматгадовая практыка, чым больш дзіцяці забараняй мець зносіны з тымі ці іншымі людзьмі, тым больш ён гэта будзе рабіць!
На шмат больш плённая і больш эфектыўна, будзе растлумачыць школьніку, пажадана, на «аўтарытэтных» прыкладах, што тое паводзіны, да якога ён імкнецца, і якое яму хоча навязаць кампанія – проста недапушчальна. Калі ён будзе сябе весці падобным чынам, і будзе браць прыклад з тых, «каго не трэба», то ў яго вельмі мала перспектыў «заняць месца пад сонцам». Прасцей кажучы, школьнік павінен сам зразумець, што зносіны з такімі «сябрамі» яму проста не трэба.
Гэтак жа, школьнік павінен разумець, што, такі, як ён, на ўсёй планеце, толькі ён! Прасцей кажучы, не варта пераймаць усім і кожнаму. У кожным чалавеку ёсць што-то, што ёсць толькі ў яго. Вядома, іншы раз гэта вельмі цяжка выявіць. Але, з часам, чалавек, усё-такі разумее, што зусім не абавязкова каму-тое пераймаць. Неабходна быць «самім сабой».
Вядома, узроставыя асаблівасці школьнага перыяду такія, што кожны спрабуе «скапіяваць» сваіх аднагодкаў. Магчыма, з аднаго боку, гэта прынясе свае станоўчыя бакі. Але, не варта капіяваць і прыпадобніць тыя дзеянні, якія наогул, не прыносяць карысці, а часам і зусім, лічацца супрацьзаконнымі.
Вядома, ніхто не кажа пра тое, што заставацца самім сабой, нават у самых складаных і непрадказальных сітуацыях, вельмі проста. Але, калі лагічна разабрацца, то гэта абсалютна правільна!
|
