Ці магчыма пазбегнуць памылак у пошуку жыццёвага шляху?
Жыццёвы шлях... Што ён з сябе ўяўляе? Якім павінен быць гэты шлях? Ці магчыма пазбегнуць памылак пры яго пошуку?
Жыццё ўяўляе сабой шэраг рашэнняў, якія могуць апынуцца як памылковымі, так і правільнымі. Прама ці ўскосна гэтыя дзеянні ўплываюць на ўсю нашу жыццё. Кожны дзень нам даводзіцца прымаць мноства рашэнняў, хай нават часам здаюцца нязначнымі, але ад якіх у выніку могуць залежаць значныя рэчы.
У нашай жыцця мы робім мноства памылак, аб якіх можам шкадаваць, але з некаторых можна засвоіць нейкі ўрок, набыць вопыт. Як казаў А. С. Пушкін, "вопыт - сын памылак цяжкіх і геній парадоксаў сябар". У многіх творах героі набывалі якой-небудзь вопыт, вучыліся на сваіх жа памылках. Так, напрыклад, у рамане Л. Н. Талстога "Вайна і свет" Андрэй Болконского шукае свой жыццевы шлях, сваё призванье. У пачатку рамана малады князь ўяўляецца нам як фанат «Напалеонаўскай» ідэі.Культ Напалеона, мары аб славе на фоне расчаравання ў свецкай жыцця, а затым і беспаспяховая спроба знайсці свой «Тулон». Князь Андрэй здзейсніў памылку, пайшоў па ілжывым каштоўнасцям. Мары аб славе, аб сваім Тулоне - усё гэта аказалася пустым і не патрэбным. Памылка прывяла яго да разумення сапраўдных і вечных каштоўнасцяў у жыцці. Ён зразумеў: жыццё дзеля славы не зробіць яго шчаслівым, калі ў душы не будзе імкнення да чагосьці вечнага, высокага. Аўтар хацеў паказаць, што магчыма без гэтай памылкі, герой бы не знайшоў сэнс свайго жыцця, шлях, які прывёў бы яго да шчасця.
Яшчэ адным прыкладам таго, як памылка дапамагае герою выбраць правільны шлях можа служыць раман Ф. М. Дастаеўскага «Злачынства і пакаранне». Галоўны герой, Радзівон Раскольнікаў, стварыў тэорыю, паводле якой усе людзі дзеляцца на «стварэнняў дрыготкіх» і «права якія маюць». На працягу творы Радзівон застаецца упэўненым, што ён мае рацыю ў сваёй тэорыі. Герой нават гатовы прызнаць, што сам ён не вытрымаў праверку і апынуўся «вошью, як усе». На заклік Соні «пакуты прыняць і адкупіць ім сябе» Раскольнікаў жорстка адказаў, што ён не горш за астатніх, бо «яны» праліваюць куды больш крыві.Радзівон ідзе на катаргу не таму, што зняверыўся ў сваёй ідэі, а таму, што не можа больш выносіць сваю «адчужанасць». Толькі адчуўшы любоў да Соне, Раскольнікаў адчувае раскаянне. Так аўтар паказаў, што памылка, дасканалая галоўным героем, у выніку паставіла яго на праўдзівы шлях адкуплення і прывяла да атрыманьня кахання і зямнога шчасця.
Такім чынам, зыходзячы з прыведзеных мною аргументаў, я магу зрабіць выснову, што памылкі, якія здзяйсняюцца пры пошуку жыццёвага шляху, неабходныя для атрымання жыццёвага вопыту. А без вопыту, немагчымы і жыццёвы шлях.
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 1150
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
