Джэрэмі Уайлд – мастак, нарадзіўся ў злучаных штатах Амерыкі, у Луізіяне,у горадзе Новы Арлеан, у адна тысяча семдзесят шостым годзе, у сям'і ваеннага Меркі і медсёстры Наталі Уайлд. У яго ёсць старэйшы брат Роджэр, які пайшоў па слядах бацькі і стаў ваенным. Джерими ж з дзяцінства любіў жывёл, часта падбіраў на вуліцы сабак і катоў, птушак і цягнуў іх дадому, бацькі спрабавалі растлумачыць маленькаму Джэры, што нельга заводзіць столькі жывёл, бо яны як людзі, за імі трэба даглядаць, карміць, гуляць з імі, лячыць і несці за іх адказнасць, але ўсе размовы заканчваліся слязьмі маленькага Джэры і абяцаннем, што ён усё будзе рабіць дзеля сваіх новых сяброў.
Так да 12 гадоў, у Джэрэмі і яго сям'і, з'явілася тры ката, дзве сабакі і птушка голуб. У той жа час, у школе хлопчык захапіўся маляваннем і маляваў ён сваіх хатніх гадаванцаў, сваіх бацькоў, брата, сяброў. Хоць на малюнках не заўсёды можна было даведацца, хто ёсць хто і многія смяяліся і жартавалі над ім, ён не крыўдзіўся і працягваў маляваць.
Пасля заканчэння школы, Джэрэмі паступіў у медыцынскі ўніверсітэт на факультэт ветэрынарыі, ніхто ад яго і не чакаў іншага, бо любоў да гадаванцам, з гадамі толькі расла. Маляваць ён стаў радзей і нават на нейкі час, закінуў сваё захапленне, вучоба і практыка, а таксама падпрацоўка, адымала шмат часу.
Па заканчэнні універсітэта, з адзнакай, яго прапанавалі працаваць у гарадской ветэрынарнай клініцы, на што Джэрэмі з радасцю пагадзіўся. Цяпер ён часцей стаў прападаць на працы, а прыходзячы дадому стомлены, браўся зноў за алоўкі і пэндзля і стараўся адцягнуцца ад усіх праблем, пагрузіўшыся ў свой маленькі свет.
Аднойчы, галоўны лекар склікаў на нараду і сказаў, што едзе камісія з праверкай, што трэба як то палепшыць хол, зрабіць яго больш жывым, як быццам людзі з гадаванцамі прыходзілі не ў бальніцу, з шэрымі сценамі. Хто-то прынёс кветкі ў чыгунах, а Джэрэмі прынёс свае малюнкі з жывёламі, іх было больш за дваццаць, калегі па працы былі здзіўлены, яны не ведалі, што Джэрэмі малюе. Карціны былі развешаны на сцены, кветкі, пастаўленыя на вокны і хол звычайнай ветклінікі, ператварыўся ў маленькую карцінную галерэю.
Камісія прайшла паспяхова, нараканняў не было і самае галоўнае, што пазней, правяраючыя глядзелі на карціны, пыталіся хто намаляваў. Адзін з калегаў Чарльз Ноуджи, сказаў Джерими: ведаеш, а я б з задавальненнем купіў пару карцін, для сябе, і яшчэ пару ў падарунак. Джерими здзівіўся і адказаў, што Чарльз можа іх проста забраць, бо яны сябры.
Праз месяц, аб ветклінікі з карцінамі ведаў амаль увесь горад, людзі прыходзілі і прыязджалі туды, проста паглядзець, а Джэрэмі маляваў і ўпрыгожваў сцены, сваімі карцінамі.
У дзве тысячы чатырнаццатым годзе, калегі ўсё ж угаварылі яго, зрабіць выставу ў мясцовым музеі і праз некалькі дзён, Джэрэмі даведаўся, што на 17 яго карцін ёсць пакупнікі.
Джэрэмі Уайлд не стаў вядомым ўсім свеце мастаком, але ў штаце Луізіяна, у горадзе Новы Арлеан, пра яго ведаюць многія. Яго карціны да гэтага часу выстаўляюцца ў мясцовым музеі і прадаюцца, а ўсе сабраныя ад іх грошы, Джэрэмі пералічвае ў прытулкі для бяздомных жывёл.
|
