Сачыненне на тэму: Інтэлігентны чалавек (11 клас)
Інтэлігентны чалавек, хто ж ён такі? Думаю гэта той, хто мае добрае выхаванне, манеры ў зносінах з іншымі людзьмі і зусім усё роўна, якога ўзросту яго суразмоўцы, галоўнае-гэта павага да людзей. Пажылы чалавек ці зусім яшчэ юны, ён павінен разумець і ведаць, што можна, каму і калі казаць і рабіць. Бо за свае словы і ўчынкі, трэба адказваць.
Калі інтэлігентны чалавек, едзе ў перапоўненым вагоне метро ці аўтобусе, вядома ж яго могуць неспадзявана, а часам нажаль і спецыяльна, штурхнуць, закрануць, накрычаць, абвінаваціць ва ўсіх смяротных грахах і пры гэтым, ён можа застацца крайнім, але ён ніколі не апусціцца да такога ўзроўню, як нагрубіяніць ў адказ і не дай бог, гэтак жа штурхнуць ці яшчэ што-то. Не, ён не так выхаваны і не можа сабе дазволіць, з-за нейкіх мімалётных не да разуменьняў, сарвацца, адказаўшы на хамства і грубасць, тым жа.
Магчыма, ён нават папрасіў прабачэньня, хоць і не вінаваты або проста прамаўчыць, каб не распальваць канфлікт, на беспадстаўных абвінавачаньнях. Але, на жаль, у апошні час, інтэлігентных людзей, сустракаецца не так і шмат, яны нібы рарытэт, антыкварыят і сярод моладзі такіх, можна сустрэць вельмі рэдка. У асноўным маладыя людзі, якія лаюцца матам, не ўсе, але большасць, яны не кажуць дзякуй, не дзякуюць за дапамогу, як быццам, так і трэба, быццам людзі абавязаныя ім дапамагаць.Мабыць словы падзякі, гэта нешта неспасціжнае і цяжка запамінаем або можа быць, ім не хочацца здацца добрымі, сярод сваіх аднагодкаў, не стаць белай варонай, бо ўсе грубыя, дык чаму я павінен быць іншым.
Вось так вось, гледзячы адзін на аднаго і баючыся быць незразуметымі і высмеянными, маладыя людзі, усё часцей становяцца грубымі і нахабнаватыя, не толькі са сваімі сябрамі і знаёмымі, але і з незнаёмымі людзьмі, якія часам ім у бабулі і дзядулі падыходзяць. Яны ўпарта не заўважаюць або робяць выгляд, што не хочуць заўважаць, узрост тых, з кім яны спрачаюцца.
А ўжо пра выбачэнні і гаворкі не ідзе, такія простыя і патрэбныя словы, як прабачце, прабачце, прабачце, мне вельмі шкада, наогул у іх лексіконе не значацца. Для іх, гэта нібы замежную мову, словы паразіты, якія яны імкнуцца выкараняць са сваёй прамовы.
Вось і атрымліваецца, што інтэлігентны чалавек, гэта вялікая рэдкасць у нашым сучасным грамадстве, хоць многія бацькі, спрабуюць выклікаць сваім дзецям, яшчэ з пялёнак, як правільна трэба сябе паводзіць, як паступаць і што казаць, калі раптам іх дзіця, каго-то неспадзявана пакрыўдзіць словам або справай. Але ёсць і такія бацькі, якія паказваюць дрэнны прыклад, сваім маленькім дзецям, лаюцца матам, абзываюць адзін аднаго нецэнзурнымі словамі, п'юць, паляць, гуляюць і нават распускаюць рукі. І вось у такіх сем'ях, бачачы, як паводзяць сябе дарослыя, дзеці ўбіраюць у сябе нібы губка, увесь гэты негатыў.А становячыся старэй, пачынаюць капіяваць сваіх бацькоў.
Вядома, выхаванне залежыць не толькі ад бацькоў. Усе ж вялікая частка таго, як чалавек сябе вядзе, залежыць ад яго самога і калі ён будзе змагацца ў сабе, усё дрэннае, не дасць выйсці вонкі гневу, то, магчыма, не ўсё страчана і стаўшы дарослым, ён выме ўрок з мінулага і стане з разуменнем, ставіцца да людзей.
|