Четверг
02.05.2024
18:20
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 29
Гостей: 29
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 11-ы клас

Як не стаць пасьмешышчам у аднагодкаў? (Сачыненне – разважанне)


Давайце, для пачатку, уявім сабе такую сітуацыю. Ідзе вучань старэйшых класаў. Неахайны, зарослы, адна лямка ад заплечніка адарваная, куртка брудная, у известке (хутчэй за ўсё, ён дзе-то обтерся аб сцяну), хада не ўпэўненая, сутулы. Не праходзіць і паўхвіліны, як аднагодкі пачынаюць рагатаць. Хто-то ззаду, не прыкметна падкраўшыся, дае яму шыкоўнага «пендаля», пасля чаго, смех аднагодкаў робіцца яшчэ гучней. Небарака нават не спрабуе знайсці крыўдзіцеля, тым больш, пастаяць за сябе, а паспешліва хаваецца за бліжэйшымі дзвярыма. Знаёмая сітуацыя?Гэта быў, так званы, «школьны ізгой» або «трывае».

Наступная сітуацыя. Ідзе іншы старшакласнік. Выразная і ўпэўненая хада, галава горда паднятая, пастава – «як струна», начищенный і наглаженный, абутак зіхаціць, акуратна пастрыжаны і паголены, а за ім цягнецца ўстойлівы «шлейф» моднай туалетнай вады.

Праходзячы міма аднагодкаў, ён толькі паварочвае галаву ў іх бок, а яны ўжо спяшаюцца да яго, і кожны спрабуе павітацца першым. Ніхто і слова не смее сказаць «папярок». Гэта, так званы, «школьны аўтарытэт». І «вялікае гора» будзе таму, хто асмеліцца паставіць пад сумнеў яго словы або дзеянні. Тым, хто сумняваецца пагражае вельмі жорсткая «цёмная», магчыма, не адзін раз.

Як бачна, розніца паміж імі велізарная. Што ж неабходна зрабіць, каб не апынуцца ў першай сітуацыі?

У першую чаргу, неабходна зрабіць вельмі паглыбленую і асэнсаваную «працу над памылкамі». Пераважная большасць школьнікаў з першай сітуацыі, у першую чаргу, вінавацяць у гэтым аднагодкаў, а не сябе. Гэта і ёсць самая галоўная памылка. Часцяком, «цярпілы» даволі добра вучацца, вельмі пісьменныя і эрудзіраваныя, але той «соматотип», які яны стварылі з сябе, пры гэтым, абсалютна добраахвотна, непрымальны для грамадства. Што ж трэба рабіць у гэтым выпадку, каб не апынуцца «апушчаным»?

У першую чаргу – паважаць сябе і сачыць за сабой. Ужо даўно даказана, што калі чалавек не паважае самога сябе, то ніхто і ніколі яго паважаць не будзе!

Ідэальных людзей, як вядома, не бывае. У кожнага ёсць нейкія недахопы. Хто-то дрэнна бачыць, хто-то, не правільна седзячы за партай, сапсаваў сабе выправу і г. д. Недахопы не варта выпінаць, а неабходна хаваць. Больш таго, іх неабходна паспрабаваць выправіць, пакуль гэта яшчэ магчыма, што ў гэтак юным узросце.

І, вядома ж, неабходна ўмець пастаяць за сябе. «Дабро павінна быць з кулакамі!» Гэтая прымаўка ўжо шмат разоў даказала сваю правату. Чалавек з гонарам і годнасцю заўсёды быў у пашане! Крыўдзіцелю, у абавязковым парадку, неабходна даць жорсткі і годны адпор.

Акрамя ўсяго, неабходна быць пастаянным аптымістам, развіваць у сабе пачуццё гумару. А калі заняты нейкай справай, то неабходна аддавацца яму цалкам, каб вынік заўсёды быў станоўчым.


Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
Переглядів: 595 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar