Як школьніку навучыцца перажываць няўдачы? (Сачыненне–разважанне)
Як вядома, жыццё не складаецца з адных святаў, забаў і перамог. Здараюцца ў жыцці такія, даволі непрыемныя моманты, як хібы, пралікі, памылкі, няўдачы і г. д. Як навучыцца іх перажываць, як кажуць, «з годнасцю», асабліва школьніку? Нават, як аказваецца, іх і ў дзяцінстве даволі шмат.
Няўдала напісаў кантрольную працу, не выклікалі на ўроку, які быў вельмі добра выучен, дрэнна выступіў на спаборніцтвах, на конкурсе, і г. д. Усе гэтыя акалічнасці, як мінімум, вельмі моцна псуюць настрой і могуць надоўга выбіць з каляіны нават дарослага чалавека, не тое, што школьніка.
Бывае, што вучань можа ўпасці ў дэпрэсію, знікае цікавасць да любімаму занятку, ды і наогул, да ўсяго, што раней прыносіла радасць, асалода. Часам, здаецца, што ўвесь свет знаходзіцца дзе-то далёка, а ты адзін, і цябе ўсё кінулі сам-насам з тваёй няўдачай.
Як жа паступіць у гэтым выпадку, і зрабіць так, каб хаця б, настрой не было такім засмучае? У першую чаргу, неабходна наладзіць сябе на пазітыў. Школьнік павінен выразна ўразумець, што жыццё не складаецца з адных толькі няўдач і правалаў. Усе гэтыя абставіны часовыя, і не могуць доўжыцца пастаянна.
Вельмі добрым «лекамі», у гэтым выпадку, служыць гумар. Смешныя апавяданні, гісторыі і анекдоты, даволі хутка падвысяць настрой і наладзяць псіхалагічны тонус. Калі настрой павысіўся, тады ўжо можна прыступаць да «разбору палётаў».
Неабходна выразна, яшчэ са школьных гадоў, ўразумець для сябе, што няўдача – гэта адна з складнікаў поспеху і дасягненні пастаўленай мэты. А не памыляецца толькі той, хто нічога не робіць. Трэба дэталёва прааналізаваць свае дзеянні, і паспрабаваць разабрацца, у якім менавіта сегменце працы, была дапушчана памылка, а галоўнае – чаму.
Многія школьнікі, расцэньваюць дробныя адмовы таварышаў, як няўдачы, і часам, пачынаюць таіць злосць і крыўду. Гэтага нельга рабіць ні ў якім выпадку! У рэшце рэшт, чалавек не заўсёды можа дапамагчы, і не варта на яго злавацца па гэтай прычыне.
Самае галоўнае, што павінен зразумець школьнік, і якую выснову павінен зрабіць, гэта тое, што няўдачы неабходна выкарыстоўваць для сябе з максімальнай карысцю. «Адмоўны вынік – таксама вынік!» Такі вынік існуе для таго, каб чалавек зразумеў, што ён рухаецца да сваёй мэты «не ў той бок».
Часцяком, такі вынік расцэньваюць, як параза. Што ж, можна і так сказаць. Але, як вядома, прайграваць неабходна з годнасцю. Не дарма кажуць, што ўмець прайграць, на шмат складаней, чым выйграць. А школьнік, з самых ранніх гадоў, павінен ведаць і разумець, што толькі той зможа дасягнуць поспеху, хто, спачатку, трываў паразы. Тыя, хто гэта ўразумелі са школьнай лавы, дасягнулі велізарных вынікаў у жыцці, сталі паспяховымі людзьмі, якія здабылі вядомасць і прызнанне!
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 679
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
