Як зацікавіць школьніка ў атрыманні глыбокіх ведаў? (Сачыненне–разважанне)
Да жаль, на сённяшні дзень, многія спецыялісты ў галіне адукацыі, прыйшлі да не вельмі вясёлым высноў. Узровень ведаў у школьнікаў сёння, мякка кажучы, пакідае жадаць лепшага. Ён на шмат ніжэй, чым быў, скажам, гадоў 20 таму. У чым жа тут можа быць праблема? Як зрабіць так, каб дзеці былі зацікаўлены ў атрыманні глыбокіх і фундаментальных ведаў, пасля чаго маглі б атрымліваць годную адукацыю і высокааплатную працу ў будучыні?
Адна з самых асноўных прычын не жадання вучыцца, як лічаць самі школьнікі – эканамічная. Дзеці бачаць, што іх бацькі, атрымаўшы адукацыю, часам і некалькі, атрымліваюць даволі мала, і вымушаныя ехаць за мяжу, у пошуках годнага заробку. Але калі разабрацца, гэта меркаванне памылкова. Эканамічныя цяжкасці будуць працягвацца не заўсёды, а разумны, пісьменны і адукаваны чалавек, як кажуць – «заўсёды ў цане!» Яго з велізарным задавальненнем, прымуць у любым грамадстве, і вельмі будуць прыслухоўвацца да яго думку. Не рэдка, менавіта яно і будзе вырашальным, у вырашэнні таго ці іншага пытання.А як жа стаць такім чалавекам, якога ўсе паважаюць за яго веды, эрудыраванасць і інтэлект? Адказ, у гэтым выпадку, толькі адзін: вучыцца і здабываць веды!
Але, як высвятляецца, не толькі ад самога школьніка залежыць жаданне вучыцца. Ён, у першую чаргу, акрамя жадання, яшчэ павінен быць зацікаўлены. А тут ужо задача бацькоў і настаўнікаў, як яго зацікавіць у ведах. І, падобную задачу, неабходна вырашаць у комплексе.
Пачынаць трэба з самага ранняга дзяцінства.
Асноўная памылка бацькоў складаецца ў тым, што яны, часцяком, адмахваюцца ад пытанняў дзіцяці, матывуюць гэта сваёй «бязмежнай» занятасцю. А гэта, як раз, з'яўляецца сур'ёзнай памылкай, якая ў будучыні, моцна дэматывуе працэс атрымання ведаў у школьніка.
Ідэальны варыянт, калі адказ будзе дадзены на кожнае пытанне, які задае дзіця.
Гэтак жа, мае велізарнае значэнне, падтрымка інтарэсаў дзіцяці. Калі, напрыклад, дзіцяці падабаецца геаграфія, то бацькам не варта шкадаваць грошай, на куплю розных атласаў, даведнікаў і г. д. Можна купіць біяграфіі розных мараплаўцаў, падарожнікаў і г. д., пасля чаго, вывучыўшы іх разам са школьнікам, высветліць ў яго, якія моманты яму больш за ўсё запомніліся, і што яму спадабалася, і дзе менавіта, у гэтым аспекце, у яго ўзніклі пытанні.
Гэтак жа, на атрыманне дзіцем ведаў, моцна ўплывае асяроддзе і школьная атмасфера. Клапатлівыя бацькі, павінны самі пабываць у школе, пазнаёміцца з настаўнікамі і г. д. І, калі высьветліцца, што прафесійная падрыхтоўка настаўніка, мякка кажучы, пакідае жадаць лепшага, а дзіця акружаны лодырями-двоечнікамі, то, лепш за ўсё, яго прыбраць з гэтай школы.
Гэтак жа, не варта бурна рэагаваць на негатыўныя ацэнкі. Жыццё не можа складацца з адных толькі «выдатна». Замест таго, каб школьніка лаяць, трэба высветліць прычыну дрэннай адзнакі, і яшчэ некалькі раз растлумачыць яму не зразумелы матэрыял.
Ну і, натуральна, не варта лічыць, што, нават вельмі адораны вучань – ужо прафесар. Не варта нагружаць яго так, каб «дах паехаў». Усё павінна быць у меру.
Калі выконваць, хаця б, гэтыя правілы, то, як паказвае практыка, можна развіць цікавасць да ведаў, літаральна ў любога дзіцяці, з рознымі коламі інтарэсаў.
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 1348
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
