Пятница
03.05.2024
05:04
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 11-ы клас

Якія памылкі можна назваць непапраўнымі, трагічнымі?


Жыццёвы вопыт з'яўляецца галоўнай складнікам асобы. З чаго ж складаецца жыццёвы вопыт? Напэўна, з прынятых рашэнняў, будзь то верных або няверных, з сказаных чалавекам слоў, яго дзеянняў. Часцей за ўсё, вопыт – гэта тыя высновы, якія робіць чалавек, дапушчаючы памылкі. Але ёсць памылкі, якія нельга выправіць?

На жаль, ёсць... Чалавек, апынуўшыся ў складанай жыццёвай сітуацыі, часам можа прыняць няправільнае рашэнне, зрабіўшы гэтым самым памылковае дзеянне. Таму што менавіта такія дзеянні могуць прывесці да трагічных наступстваў. Толькі пазней чалавек зразумее і ўсвядоміць, што дапусьціў непапраўную памылку.

Многія творы рускіх пісьменнікаў яўляюць нам герояў, якія зрабілі непапраўную ўчынак. Для доказу сваіх думак звярнуся да аповяду Канстанціна Георгіевіча Паўстоўскага «Тэлеграма».Гераіня аповеду – Насця, дачка Кацярыны Пятроўны, жыве поўнай насычанай жыццём у месцах, далёкіх ад адзінокай, старэнькай маці. Дачка настолькі занятая, што яна зусім забывае пісаць лісты дадому. Насці ўсе справы здаюцца важнымі і неадкладнымі, бо нават калі яна даведалася аб хваробе сваёй старэнькай мамы, то ўсё роўна адклала ліст і паездку да яе.Калі Насця прыехала ў вёску, то ўжо не заспела Кацярыну Пятроўну ў жывых. Маці так і не дачакалася сваёй адзінай дачкі, якую вельмі любіла і чакала. Насця разумее, што здзейсніла непапраўную памылку, якая застанецца з ёй, да самага канца яе жыцця.

Іншым прыкладам, даказваюць сваю кропку гледжання, з'яўляецца аповед Барыса Пятровіча Якімава «Гавары, мама, гавары...». Бабулька Кацярына жыве адна на хутары, у сваім маленькім доме, маючы невялікая гаспадарка, а яе дачка – у горадзе, які знаходзіцца ў паўтары сотні вёрст ад маці. Калі дачка маці купляе мабільны тэлефон, з мэтай трымаць сувязь з мамай, то бабульцы тлумачаць, што званкі каштуюць дорага, таму казаць трэба толькі па справе, аднак, бабка Кацярына хоча многае расказаць дачкі, але з-за эканоміі грошай дачка абмяжоўваецца толькі размовамі пра здароўе.Неўзабаве, дачка разумее, што можа больш ніколі не пачуць голас сваёй маці, яна разумее наколькі яе маме, Кацярыне, важна дзяліцца любымі дробязямі з свайго жыцця, таму дачка просіць сваю старую маці ў мабільнік: «Гавары, мама, гавары...». Дачка Кацярыны змагла своечасова зразумець сваю памылку і выправіць яе, тым самым не дапусціўшы непапраўную памылку.

Такім чынам, разважаючы над лёсамі розных герояў, мы здольныя зразумець, што менавіта дасканалыя памылкі даюць людзям шанец на іх выпраўленне ў далейшай жыцця, аднак, дапусціўшы памылку, якую ўжо не ў сілах выправіць, чалавек можа толькі жыць з ёй, разумеючы, што ён выпусціў свой шанец.


Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
Переглядів: 774 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar